Ama kaldırımlar sevgimi zedeliyor. Omuz omuza yürünmeyecek kadar dar, yere baksan her yer kir. Kaldırımlar lekelerle dolu; su, tükürük, yağ ezilmiş sebze lekesi. Bunlar ancak insanların tahayyülünü incelemek isteyen psikoloji öğrencilerinin işine yarar.
Ben de geçmişi sevmiyorum. Ama ne yazık ki geçmiş beni seviyor. Bazen canlı bir yaratık gibi sırtıma tırmanır, inmek istemez. Emirle hayatımı birleştirince o yaratıktan da kurtulurum, belki sırtını yere getiririm diyordum. Bekaretimden kurtulduğum gibi ondan da kolayca kurtulmak istiyordum.