İstediğin kadar mal istifle ambarına,
Krallar gibi yaşa giderse hoşuna,
Uçup gitti miydi mutluluğun,
Duman gölgesinden değersizdir bütün yaşamın.
Nasıl da uçup gitti bütün o yoğun hisler,
O kuşku dolu düşünceler, vakitsiz duyulan üzüntüler,
Yeşil gözlü kıskançlık ve o tir titreten kaygı.
Ah aşk, toparla kendini! Dizginle çılgınlığını!
Sevincini ölçülü bir şekilde dök ortaya, aşırıya kaçma!
Tanrım, fazla geliyor verdiğin mutluluk bana;
Biraz azaltmazsan, tıkanıp kalacağım.
Sayfa 61
"Uçup gitti miydi mutluluğun, duman gölgesinden değersizdir bütün yaşamın. "
Sayfa 46Kitabı okudu
Öyle...
"Ömür kuşunun tüyleri birer birer uçup gitti..."
"Umut,göğsümden çoktan uçup gitti.."
