"mesela mevsim kışsa yağmur yağıyorsa
mesela annem de yoksa yanımda
mesela, şimşek de çakıyorsa ben çok korkarım ağlarım
-ana bana kurşun dök. dua oku. üfle ana
ana ben daha çok küçüğüm.bana ninni söyle ana
yalnızım. bunu hep söylüyorum."
ateşi üfle Ferhat
körüğü iyi kullan
bu can bunca hasrete dayanır
soludukça içimde sevdan
sevdan ki bir yakıcı kuştur yüreğimde
gümbürder zulme karşı kan gibi
ölürsem dağlar için ölürüm Ferhat
kalırsam vuruşkan şahan gibi
Arkadaş Zekai Özger
REŞATNAME - 2
Pencerene üfle,
Canını yak çıkar derinlere.
Reşat Bey ahvali paspası üzerine,
Çıkamadın şu günahından.
Ateşe üfle,
Çevir tekrar üfle.
Kabuğun çatlar,
Benim tahammül sınırlarıma çiçekler üfle ANNE. Yakıp kavuran öfkeme nehirler serp, durmadan koşup çatlayan topuklarıma merhem sür. Gözyaşlarıma buseni kondur, bitsin artık gönlümün yaşı.
Ben bana sahip çıkamıyorum,
beni baştan doğur ANNE!
Geçmiş tozdur, üfle gitsin..
Bu akşam yemeğini hazırlamak için, dünün çöp tenekesinin içinde malzeme arar mıydınız?
Öyleyse yarının deneyimlerini yaratmak için dünün zihinsel çöp tenekesini karıştırmak niye?
Geçmişte sizi üzen, yaralayan, kızdıran, hasta eden ne varsa bırakın gitsin!
- Stefano D'Anna - Louise L. Hay
hafiften dönen başım. damağımda biranın tadı. yıldızlar güzel. sigaranı çek. göğe üfle. benim dileklerim hiç kabul olmadı.