“NEY Aşk’a teslim olmaktır”
"Bir Neyzen olarak söylüyorum ki; Ne idi Ney sesinin böyle ciğerimizi yakmasının sebebi? Yalnız bi kamıştan üflenen nefes mi yoksa o nefeste saklı o sır mı? Hani Hz. Muhammed'in, Hz. Ali'ye verdiği, kimselere söyleme diye tembihlediği Miraç sırrı! Sonra Hz. Ali'nim gidip o sırrı kuyuya bağırması, ardından Ney'in yapılması. Kuyunun dahi kaldıramayıp taştığı sır. Ne idi o sır? Öğrene kadar Ney anlatacak, Ney ağlayacak, içini yakan o sırrı üflemeye devam edecek!
NEFESİNİN içine gir ve öyle üfle Aşk'la! Hakikatin demine Aşk ile Huuu!🖌
•••
Benim tahammül sınırlarıma çiçekler üfle anne. Yakıp kavuran öfkeme nehirler serp, durmadan koşup çatlayan topuklarıma merhem sür. Gözyaşlarıma buseni kondur, bitsin artık gönlümün yaşı.
Ben bana sahip çıkamıyorum,
beni baştan doğur anne!
•••
Aren Bahadıroğlu
Dinle ki... "Sen kemiğimin" Nasıl kırıldığını anlatayım...
.
Her sorduğunda,
Soluğum kesilir ...
İlla da illa
Kapındayım!
Eşiğin benim ...
Aşk sunmuşuz bir kez ,
Dönüş yok !
Ney'sen üfle son kıtayı;
Eşlik ederim...
Gün sayarım gün ortasında;
Bir çığlık 'sa sensiz,
Sancıma eştir bu ezgi
Anlarsın o an belki,
Artık sen de bensiz ......
//Yusef Masadow//
Duvarları camdan bir kapta erimekte olan bir mum bedenim Mela. Ruhum ise o ince ipte titrek titrek yanan alev.. Dumanım ancak sönünce çıkacak.. Ruhum eritiyor bedenimi, bedenim eridikçe boğuyor ruhumu. En sonra minik bir mavilik olarak kalıyor alev o sapsarı ışığın neticesinde.. Üşüyorum Mela. Duvarları camdan olan o kapta duvarlarım ısıtmıyor beni. Ruhum da zaten ancak göğüs kafesime yanıyor.. Çekingen bir nefes karmakarışık ediyor beni, güçlü sözlerin lazım ki kapkara kesilip üzerine sinsin islerim. Mela.. Ateşler kendi kendini söndürmeden üfle ruhuma..
Hüzün Mevsimi
Gece
bir tabut gibi çöker omuzlarıma
bir ölünün iç çekmesi olur rüzgar
hüzünle düşünürüm uzaktaki bir evi yıldızlar sayılmaz: hasret uzakta
hasreti bir ben bilirim bir de gecenin gözlerindeki baykuş
baykuş kötü kuş baykuş çirkin kuş
onu hüznümle güzelleştiririm. hüznümle
süsler. bir damın üstüne oturturum
süsler. Damımın üstüne oturturum-sizi hiç
* * *
Aşkı öldürmüşler mi ki?
Ne haldedir bu alem?
Üfle Sur’a İsrafil,
belki dirilir bu adem..
Mevlana Celaleddin-i Rumi🌷