“NEY Aşk’a teslim olmaktır”
"Bir Neyzen olarak söylüyorum ki; Ne idi Ney sesinin böyle ciğerimizi yakmasının sebebi? Yalnız bi kamıştan üflenen nefes mi yoksa o nefeste saklı o sır mı? Hani Hz. Muhammed'in, Hz. Ali'ye verdiği, kimselere söyleme diye tembihlediği Miraç sırrı! Sonra Hz. Ali'nim gidip o sırrı kuyuya bağırması, ardından Ney'in yapılması. Kuyunun dahi kaldıramayıp taştığı sır. Ne idi o sır? Öğrene kadar Ney anlatacak, Ney ağlayacak, içini yakan o sırrı üflemeye devam edecek!
NEFESİNİN içine gir ve öyle üfle Aşk'la! Hakikatin demine Aşk ile Huuu!🖌
Dinle ki... "Sen kemiğimin" Nasıl kırıldığını anlatayım...
.
Her sorduğunda,
Soluğum kesilir ...
İlla da illa
Kapındayım!
Eşiğin benim ...
Aşk sunmuşuz bir kez ,
Dönüş yok !
Ney'sen üfle son kıtayı;
Eşlik ederim...
Gün sayarım gün ortasında;
Bir çığlık 'sa sensiz,
Sancıma eştir bu ezgi
Anlarsın o an belki,
Artık sen de bensiz ......
//Yusef Masadow//
Duvarları camdan bir kapta erimekte olan bir mum bedenim Mela. Ruhum ise o ince ipte titrek titrek yanan alev.. Dumanım ancak sönünce çıkacak.. Ruhum eritiyor bedenimi, bedenim eridikçe boğuyor ruhumu. En sonra minik bir mavilik olarak kalıyor alev o sapsarı ışığın neticesinde.. Üşüyorum Mela. Duvarları camdan olan o kapta duvarlarım ısıtmıyor beni. Ruhum da zaten ancak göğüs kafesime yanıyor.. Çekingen bir nefes karmakarışık ediyor beni, güçlü sözlerin lazım ki kapkara kesilip üzerine sinsin islerim. Mela.. Ateşler kendi kendini söndürmeden üfle ruhuma..
Ana bana kurşun dök.
Dua oku, üfle ana
ana ben daha çok küçüğüm,
bana ninni söyle ana...
Bir dudaksız adama, lâmbayı üfle söndür demişler. Demiş: En zahmetli işi bana gösteriyorsunuz.
