“NEY Aşk’a teslim olmaktır”
"Bir Neyzen olarak söylüyorum ki; Ne idi Ney sesinin böyle ciğerimizi yakmasının sebebi? Yalnız bi kamıştan üflenen nefes mi yoksa o nefeste saklı o sır mı? Hani Hz. Muhammed'in, Hz. Ali'ye verdiği, kimselere söyleme diye tembihlediği Miraç sırrı! Sonra Hz. Ali'nim gidip o sırrı kuyuya bağırması, ardından Ney'in yapılması. Kuyunun dahi kaldıramayıp taştığı sır. Ne idi o sır? Öğrene kadar Ney anlatacak, Ney ağlayacak, içini yakan o sırrı üflemeye devam edecek!
NEFESİNİN içine gir ve öyle üfle Aşk'la! Hakikatin demine Aşk ile Huuu!🖌
Dinle ki... "Sen kemiğimin" Nasıl kırıldığını anlatayım...
.
Her sorduğunda,
Soluğum kesilir ...
İlla da illa
Kapındayım!
Eşiğin benim ...
Aşk sunmuşuz bir kez ,
Dönüş yok !
Ney'sen üfle son kıtayı;
Eşlik ederim...
Gün sayarım gün ortasında;
Bir çığlık 'sa sensiz,
Sancıma eştir bu ezgi
Anlarsın o an belki,
Artık sen de bensiz ......
//Yusef Masadow//
Bir dudaksız adama, lâmbayı üfle söndür demişler. Demiş: En zahmetli işi bana gösteriyorsunuz.
Uzun parmaklarını aç ve yorgun ruhumu bana geri ver. Ağzınla öp beni çünkü açım Meksika ekmeğine. Burun deliklerime yitik kentlerin kokusunu üfle ve ellerim unutulmuş bir güney sahilini andıran beyaz gerdanında iken, yanında ölmeme izin ver.
Parantez YayınlarıKitabı okudu
Ana bana kurşun dök.
Dua oku, üfle ana
ana ben daha çok küçüğüm,
bana ninni söyle ana...
Bir toz gibi hayatı üfle.
Üfle ki dağılsın dertlerin.
Dertler, sana yol gösterir belki...
O yolda Allah'a çıkar, kim bilir?
•••
Benim tahammül sınırlarıma çiçekler üfle anne. Yakıp kavuran öfkeme nehirler serp, durmadan koşup çatlayan topuklarıma merhem sür. Gözyaşlarıma buseni kondur, bitsin artık gönlümün yaşı.
Ben bana sahip çıkamıyorum,
beni baştan doğur anne!
•••
Aren Bahadıroğlu
Duvarları camdan bir kapta erimekte olan bir mum bedenim Mela. Ruhum ise o ince ipte titrek titrek yanan alev.. Dumanım ancak sönünce çıkacak.. Ruhum eritiyor bedenimi, bedenim eridikçe boğuyor ruhumu. En sonra minik bir mavilik olarak kalıyor alev o sapsarı ışığın neticesinde.. Üşüyorum Mela. Duvarları camdan olan o kapta duvarlarım ısıtmıyor beni. Ruhum da zaten ancak göğüs kafesime yanıyor.. Çekingen bir nefes karmakarışık ediyor beni, güçlü sözlerin lazım ki kapkara kesilip üzerine sinsin islerim. Mela.. Ateşler kendi kendini söndürmeden üfle ruhuma..
* * *
Aşkı öldürmüşler mi ki?
Ne haldedir bu alem?
Üfle Sur’a İsrafil,
belki dirilir bu adem..
Mevlana Celaleddin-i Rumi🌷
'Mutlu ol çünkü kimse senin üzgün olmanı umursamıyor.'
Peyami Safa
...
"Hiçbir zaman ben onu çok iyi tanıyorum dememek lazım. Her insan yanıltır."
Küçük İskender
...
"Geçmiş tozdur, üfle gitsin.."
Stefano D'Anna
-üfle şifalı nefesini yaşamın en acılı dalına yangınımız sönsün-
Ateşi üfle Ferhat
Körüğü iyi kullan
Bu can bunca hasrete dayanır
Soludukça içimde sevdan...
Sayfa 82
