Rüzgâr vuruyordu oradan oraya
Gözyaşının çabanın yankıları
Günün ölülerine inen karanlık
Anımsamıyor kimse hiçbir şeyi
Duymuyor yumuşak anıları
Yüreğin ve kafanın adımları
Yağlı bir koku geliyordu güllerden
Kan yıkıyordu zamanın ayaklarını…
Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin,yitirmiş öpücükleri
Payı yok apansız inen akşamdan
Bir kadeh bir cigara dalıp gidene.
Seni anlatabilmek seni
Yokluğun cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum kapama gözlerini.