Şimdi bir acının taksitlerini ödüyor zaman
Yazgıma bir şerh düşüyorum helalleşiyorum kendimle
Bir soru kipinin kaçınılmaz yanıtında gözlerin
Burçlarında kurşunlu mozaikler
İşte yangından arta kalan bedenim
Son fitili ateşleyebilirsin
Onu da sana bağışlıyorum
Ahmet Hicri İzgören
Kan Renginde
Tek tesellim, ölümden sonra hiçlik ümidiydi, orada tekrar yaşamak düşüncesi içime korku salıyor, beni hasta ediyordu. Ben ki henüz yaşadığım dünyaya bile alışamamışım, bir başka dünya neyime yarardı benim?
Bir keresinde evlilik teklif etmiştim.
Evet ya da hayır gibi rutin bir cevap bekliyordum, ama başka bir soruyla karşılaşmıştım:
"Neden?"
Beraber çürümek yalnız çürümekten iyidir.
Bunun içindi.
Emrah Serbes - Hikayem Paramparça