Utku KENAY
@ukenay
Bursa
13 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Sabitlenmiş gönderi
... yoruldum artık
Her yolağzında kendime rastlamaktan
Günışığı
Senin göğüne dolan kanatların hepsi de avuçlarıma teğet geçti
Rüzgârlara açık bir kıyı kaldı bana
İpi kopuk bir uçurtmam var adını özgürlük koydum
Parmaklıkları aştı da vurdu parmaklarıma
Okur Takip Önerileri
Yitirdim bir şeyleri biliyor musun
Herkesin bir bardağı durmadan doldurduğu yerlerde
Bir şairin ölümü bir dalın kırılmasına benzer
Köprü olmak için bir uçuruma bedeniyle
günışığıKitabı okuyor
Yaşını başını almış bir günışığı yeter bana
Seninle oturup sabahı seyretmek için
Kimi sözcükleri öyle çok kullandım ki yaşamımda
Konuşamıyorsam buna yor, özür dilerim...
günışığı - 1986Kitabı okuyor
İnce yazıyla yazılan bu şiir
Kalın duyarlıklara seslenecektir
Kimse yaşarken bir şey okumasın artık
Ölümün şiiri herkese yetecektir...
1985Kitabı okuyor
Kapılarınızda çiceksiz girilmez yazıları
Ama hizaya sokulmaz ki hüznüm benim
En sarsak çocuğuyum solgun bir devrimin
... kendiyle bile uzlaşan birinin şiire gereksinim duymayacağına inanıyorum ben (ne yazar ne de okur düzleminde).
Hangi coğrafyada ve hangi iklimde olursam olayım zaten çoktan ayırdına vardığım o derin yalnızlığın pamuk ipliklerini paltomdan silkelemeye çalışarak, geçip giden trene baktım.
Adına tarih dediğimiz o ırmak
Sabah akşam musluklardan akıyor
Küçük burjuvalar, küçük burjuvalar küçük
Kışın kömür bulamayınca
Sobalarında kitaplarını yakıyor
Al yüzünü ellerine çoçuk
Avuçlarında izi kalıncaya kadar sık
İnsanın her hücresi bazan bir ayna oluyor
Ama sırı dökülmüş ama kırık
Sayfa 433Kitabı okuyor
Anlatma, konuş yüzümü
O el yazması hüznü
Oku ve yırt at sonra
Gecenin ayazında
Akdeniz'de bir handa
Sokağı seven çocukların ezberlediği
Ve sonra unuttuğu
Bir çırpıda
Sayfa 422Kitabı okuyor
Toplumlar cahil, kafalar gelişmemiş ise kanun çoğalır, insanlar her şeyi mevzuattan beklerler.
Sayfa 170 - DallozKitabı okuyor