Söyleme Bilmesinler " oldu.
Nasıl desem nerden başlasam bilemiyorum. Bir kitap düşünün her mısrasında, her sayfasında size bir çok duyguyu aynı anda yaşatıyor. Kitaptaki karakterler çok bizden çok biz gibi içimizden biri gibi hissettiriyor.
* Çiftler evlenip aynı çatı altında yaşıyorlar diye karı koca olur mu?
*Sırf aynı ana babadan dünyaya geldiler diye birbirlerine sahiden kardeş olur mu insanlar?
*Her şeyi göz önünde aşikâr olanların sırları daha mı çoktur yoksa?
Kusursuz kurgusu ve karakterleri ile sizi farklı duygu durumunu yaşatıp ters köşeler yaşayacağınız bir kitap okuyacaksınız.
Ve son olarak şunu söylemek isterim ki; kalbinize ağır gelen, ruhunuzu yoran, zihninizi meşgul eden her ne olursa olsun anlatalın gitsin. Biz çaresini bulamazsak belki sevdiklerimiz bulur, insan ağır yükü tek başına taşıyamaz! Söyleyin bilsinler...
Kitaptan Alıntılar;
-Ailecek birbirimizi senelerdir düzenli olarak görüyoruz ama gerçekten tanıyormuyuz ?!
-" Ben kendimi bu aileden hissetmiyorum, hadi kalın sağlıcakla, bir daha görüşmeyelim" deme isteği yine geldi üstüme...
-Kendime tekme atıp kendi kendimi, kendi evimden kovmak istiyorum.
Keşke yapabilsem. Yakamdan tutup kendimi koysam kapının önüne.
Yürü git, nereye gidiyorsan git, bıktım senden. Senelerdir pinekliyorsun aynı evin içinde defol gözüm görmesin seni desem...
-Bedenim ruhumun betonu gibi, çık içinden çıkabilirsen.
-Dilek dilemeyi de bilmiyorum ki. Ne istediğimi bilmiyordum. O kadar unutmuşum kendimi.
Kitapla kalın...