Dün öğle saatlerinde okumaya başladığım Ahmet Ümit in yeni kitabı ni gece 2 de elimden bıraktım. Sabah 5 De ankaraya doğru yoldayken yeniden elimde idi, yani kısaca zorunlu ihtiyaçlar dışında kitabi elimden bırakamadım.
Ahmet Ümit bu sefer yıldız baskomiser karakteri ile Almanya da başlayan ama ege ye uzanan bir macera ile karşımızda! Spoiler vermeden nasıl inceleme yazacağımı şuan inanın bilmiyorum fakat kitap tek kelime ile HARIKA ! Ben yunan mitolojisine bayılırım belki de bu yüzden çok sevdim kitabı ama, kitap tıpkı İstanbul hatırası ya da sultani öldürmek gibi ara ara tarihi bilgi veriyor sonra hikayeye devam ediyor.
Yunan mitolojisini hiç bilmeyen biri bile bu kitabı bitirdiğinde yunan mitolojisi ile ilgili artık bir çok şey biliyor olacak :)
İşlenen cinayet olgusuna gelince, daha ilk cinayetten daha doğrusu daha ilk bölümden içine çekti kitap beni ve bu Sefer tahminde bulunmak epey bir zordu benim için. Spoiler vermeden ancak bu kadar inceleme yazabiliyorum ki bunu bile gözlerim yana yana yazıyorum. Sanırım 2 3 gün kitap okumayacagim :)
Uzun lafın kısası kesinlikle üzerine çok çalışılarak hazırlanmış bu roman Ahmet Ümit in artık ustalık üstü eserlerinden birisidir !
Marcel Proust 'a göre; 'Kitapları kitaplara bağlı kalarak eleştirmek daha sağlıklı bir yöntemdir.' Lakin bugün yapacağım inceleme biraz daha farklı olacak. Ben Proust'cu eleştirme yönteminden ziyade 
Sainte - Beuve ' nün savunduğu eleştiriyi yapacağım. Sainte beuve' ye göre ise ' Bir kitabı, yazarın kişisel
