yeryüzünün en güzel mektuplarını yazmak isterdim. mutluluğun için bunu yapardım.
benim deli ve iyi olma şansım bitti...
sokaklar ne dediği anlaşılmayan hayallerle dolu.
hayatın suçu diye geçiştirdiğimiz bütün ihanetler biz değil miyiz? sevdiğin resimlerin, sevdiğin kitapların, sevdiğin kadınların düşmanı. bu yüzden seni üzmenin bir yolunu hep bulacaklar.
ne zor, yazarak anlatmaya çalışmak sustuklarını.
Aşkın hiç doğurmayan karnında gizlenmiş yatıyor gibiydiniz.
Şimdi, koskoca bir ne? girdi aranıza.
Ağaçlar ve balıklar mı?
Orman ve su mu?
O çocuk sen yaşlı mıydın?
Aslında düşlediğiniz tek şey, veda mıydı?
Olabilir mi?
