Tükenmez kalemlerin tükenen içlerini değiştirip, güzelim defterlere kıymalıyım.
Baksana sana hiç gözyaşı hediye edildi mi? Mektuplarını sen yazmadan önce okudum ve sana gözyaşlarımı hediye etmeye karar verdim. Al avcuna doldur, yüzündeki kabukları soy; kırmızının sızısını gör.
Hâlâ bilmiyorum, sen sevmeyi nasıl unuttun?
Çok mu rüya görüyordun, çok mu ısırmıştın kanayan ruhunu?
Zaman doldu, aynı bardaktan içilen su bitti.
Abajurlar, kitaplar, tişörtler, satılmış hediyeler bitti.
Hâlâ buradayım. Ucuza kapatılmış bir düş kırıklığı.
Mağrur ve ıslak maskeli.
Umay Umay
Pirinç işlemeli bir aynada kırıldı....
Yüzümün diğer yarısı
Herkes uyuyordu
Yüzümün yarısı benim...
Yüzümün yarısıyla
Hep yarım öyküler anlatırım.
Peki sen yarım dudaklı bir kadını
Öpmek ister misin...?
Umay Umay
Birini sevmem ne işe yarayacak?
anlamıyor musun,
kalbim kalmadı.
Sayfa 44
Göğsünü sıkı kapa.
Rüzgar yiyen yaralar yeniden açılır.
