oluk oluk akan vajinamın içinde kertenkeleleriyle oynayan bir kadınım. Tutunmadan yükseldim..., güneşi bile geçtim, karanlığın gözlerini çaldım..; vahşetim bundan.
Hanımefendinin okuduğum ilk kitabı. Son zamanlarda okuduğum müthiş kötü şiirlerden sonra bu bir nebze olsun içimi rahatlattı. Korkunç kabuslarıma azıcık küçücük ferahlık verdi. Ama bu iyi bir kalem olduğu anlamını taşımıyor. Düzyazılarını şiirlerinden daha çok beğendim. Belkide kendimde en çok bunun üzerine düştüğüm içindir. Diyeceğim ama hayır