merdümgiriz

319 syf.
·
Not rated
Matmazel Noraliya'nın Koltuğu
Matmazel Noraliya'nın KoltuğuPeyami Safa
8.3/10 · 7.7k reads
Reklam
Ah şu kelimelerin bir atı olsaydı da binip duygularına yetişebildeydi.
Sayfa 132Kitabı okudu

Reader Follow Recommendations

See All
İdeolojik yaklaşımlardan haz etmiyorum. Roman; o tarafı bu tarafı değil, insanı anlatmalı.
Sayfa 127Kitabı okudu
Taş taşı seviyor da birlikte kubbe örüyorlar. İnsan insanı sevse neler olmaz?
Sayfa 100Kitabı okudu
Reklam
İstanbul'da düşünmek için zaman mı verirler, aman mı verirler, mekân mı verirler? Postaneler var, pastaneler, çayhaneler, meyhaneler var, tımarhaneler var. Daha hangilerini saysam; kesimhaneden gözetimhalneye kadar nice hane var da düşüncehane yok. İnsanoğlu nerede düşünecek bilmem ki? Kimi oturarak, kimi ayakta, kimi yatakta derken, cam kırıkları gibi etrafa saçılıyor düşünceler.
Ben İstanbul'un sıcağını korkak eşkıyalara benzetiyorum, tek başına gezemiyor. Kimi mi alıyor yanına? Rutubeti, çeşit çeşit mekanik sesleri, kudurmuş azmış insan homurtularını, ekşimiş kokuları, bayatlamış küflü nefesleri, tozu du-manı, isi pası... Dersin ki çapulcu alayı... Bunlara bir de gariplerin garipliğini, yoksulların yoksulluğunu, işsizlerin işsizliğini ilave et, her adama bir tane oksijen çadırı kursan gene boğulurlar vallahi.
İnsanlar vardır Birbirinden uzak Yâd ellerde... İnsanlar vardır Birbirinden uzak Aynı evlerde... Her gönülde bir hasret Hepsi kendi derdinde.
Hatırlar incitip gönüller yıkma Bu yalan dünyanın sonu ölümdür
Reklam
Bir güzelin mecnunuyum efendim Hasretinden dertli sinem dağlıdır Ne gündüzüm gündüz ne gecem gece Benim gönlüm şu güzele bağlıdır
Benden selam eylen gün yüzlü yâre Bir saat karşımda dursun da gitsin Az mı çok mu sinemdeki yaralar Gelsin gözü ile görsün de gitsin
821 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.