Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Tabii ki Eco'nun bilgi birikimini sorgulama gibi bir niyetim yok ama işi biraz dalgaya, biraz da anlama sınırlarının durumuna uygun olarak Eco'nun bu deneme kitabıyla ilgili şikayetçi bir kişiliğe bürüneceğim.
Bre Eco! Tüm tuşlara basıp bölüm geçmeye mi çalışıyorsun? Yazdıkların (düşüncelerin) hakkında kavrama gücümüzü artırmak için Ortaçağı Düşlemek'ten öte onlarca kitap okutmaya mı çalışıyorsun? Nedir derdin?
Başlarken ve bitirirken bir heyecan yaratıyor ama gelişme bölümünde iyice zıvanadan çıkartıyorsun. O kısımları daha elle tutulur kılsaydın ya!
Ama değinmeden de edemeyeceğim bir iki (kendimce en azından) haklı cümlem de var. Mesela Cervantes'in kaybettiği uzvu gibi. İnebahtı Deniz Savaşı'nda sol kolunu kaybettiği bilgisi varken, senin kopan bacaktan bahsetmen. (Bunu da öyle bir başlıkta bahsediyoraun ki, ironi mi yapıyorsun, bölüme mi uyduruyorsun kestirmek güç, belki de farkında değilsin) Bir diğer mesela da bahsettiği kimi bölümlerin genel bir adının zaten var olduğunu sanki bilmezmiş gibi anlatması. Kültürel farklılık adı verilen şeye göre; insanlar aynı eylemleri farklı değerlendiriyorlar. Koca bölüm sanki bu cümle ile bitirilebilirmiş gibi geldi.
Yok yok! Bu Eco, içine girdiği derinliği aktarırken hangi seviyeye aktardığından bihaber. Ya da yayıncılar Eco'nun imzasını attığı her şeyi halka sunuyorlar.
Herkese merhaba,Umberto Eco’nun Ortaçağı Düşlemek isimli eserinden bahsedeceğim. Umberto Eco 20 yüzyılın en önemli düşünce adamlarından biri, ortaçağ estetiği ve göstergebilim dalının yaşayan efsanelerinden.1960'ların ortasından itibaren avantgarde yapıtlara, kitle kültürüne yönelmiş, son dönemlerde ise, güncel olay ve olguları da ele alan
"İsmini hatırlayan son kişi öldüğünde hiç doğmamış olacaksın."
Bazı günler vardır, aklınıza bir cümle takılır, sizi esir alır, o günün sahibi o kelimelerdir artık. Beni böyle derinden etkileyen cümle ile Erasmus’un ‘Deliliğe Övgü’ kitabında karşılaştım, içimdeki artçı depremlerden ziyade derin izler bırakan bir depremi yaşadığımı
"Ortaçağ'a dönüşümüz, köklerimizi araştırmaktır; gerçek köklere geri dönmek istediğimiz için de, 'güvenilir Ortaçağ'ı arıyoruz; romans ve fantezi değil. Ama bu istek çok kez yanlış anlaşılıyor; belli belirsiz bir dürtüyle, bir Tolkien'vari bir kaçışa kaptırıyoruz kendimizi."
"Ama Ortaçağ'ı düşlemek, tipik bir çağdaş ya da post-modern kışkırtılma mıdır, gerçekten? Ortaçağ'ın bizi Batılı hayvanlara dönüştürdüğü doğruysa -doğrudur da- insanların modern çağın ta başından beri Ortaçağ'ı düşlemeye başladıkları da aynı ölçüde doğrudur."
Umberto Eco modern çağın aslında ortaçağın bir yansıması olduğunu göstergebilimi yerine ortaçağı bize anlatarak tarihin tekerrürden ibaret olduğunu söylüyor. Felsefe ve psikanaliz ağırlıklı bir kitap.