Elimde çay bardağı
Sessizce bir köşede oturuyordum.
Uzaktaydın.
Yedi milyar insanın içinde
Gözümün ucuyla görebiliyordum seni.
Sonra bir ara gülümsedin
Aydınlandı yeryüzü.
Bir sana baktım
Bir de elimde ki çaya.
Gülüşün ondan daha sıcaktı...
Ümit ÜSKÜDAR
Gitmek mümkün olsa da gitsem uzaklara
Sevmesem seni bir daha
Paramparça etsem yüreğimi cam gibi
Sonra yaksam
Savursam küllerini karlı dağlardan açık denizlerden
Yine seni severdim toz toz
Yine sana tapardım küllerimin ağırlığınca
Kardeş değiliz diyorum inanmıyorsun
Yalan bunca faziletler yalan
Bizi bu ciğeri beş para etmez insanlar mahvediyor
Aldırma diyorum sana
Dünya ikimiz için yaratıldı
Üç milyar insan iş olsun diye geldi yeryüzüne
Bazen bir kuş sesi bile hayatın yaşamaya değer, alınan her nefesin ümit dolu olduğunu hatırlatmaya yeter. Bazen hiç beklenmedik bir zamanda bir kuş sesi yeter. . .