''.. başkalarını senin onun gördüğü gibi olduğuna inandırmaya çalışan, seni başkalarının düşüncesinde, onun senin hakkında vardığı yargıya göre dondurmak, başkalarının seni başka türlü görüp yargılamalarını önlemek için yanıp tutuşan birinin varlığını düşününce nasıl dingin kalabilir insan? ''
Aslında her şey birinin kusurunu ya da kendi kusurumuzu fark etmekle başlıyor. Kitap resmen iç sesimiz olmuş ve bize bağırıyor. Üstü kapalı yargılamaları aslında alenen gözümüzün önüne seriyor.
Birinin bizi yargılayarak yaptığı işkenceyi aslında bizler hoyratça kendimize yapıyoruz. Kitabı okumaya başladığın andan itibaren bakış açını tersine çevirmekle yetinmeyip sürekli farkı derecelerde durmanız gerekir. Ben, sen, o, biz, siz, onlar, şunlar, herkes, hiçbiri... Tek solukta okunacak bir kitap olmasına rağmen benliğinizin istirahate çekilmesi gerektiğini düşündüren bir kitap. Keyifle okuduğum bir kitaptı.