Şükrü Erbaş’ın “İçimde bir çocuk, yalınayak koşuyor yaşlılığa doğru, binlerce kez yenilmiş umut ölülerini çiğneyerek.” dizelerine,
“Sahi yaşlılık, derin bir iç çekiş,
yanılmış bir çocukluk olmasın Ömür Hanım?” dizesini ekliyorum. Ve sonra “Çocukluk güzün dökülen yapraklar gibi” diyen Sezai Karakoç dizesinde başımı göğe kaldırıp Edip Cansever ile yeniden umuda sarılıyorum “Gökyüzü gibi bir şey bu çocukluk
Hiçbir yere gitmiyor.”
Sizce de öyle değil mi?
Savaş icat eden görmesin cennet!
Siz bu "satırlarda" okurken Yahudiler Almanlar tarafından soykırıma uğruyor.
Ve yine siz bu "satırları" okurken Yahudiler Müslümanları katlediyor. Ne acı değil mi tarihinde büyük acılar olan bir topluluğun tarihte emsali görülmemiş acılar yaşatması Filistin'e.
Ne der 
Yaşar Kemal bir kitabında: "Savaş icat eden görmesin
