Barış
"Çocuğun gördüğü düştür barış.
Ananın gördüğü düştür barış.
Ağaçlar altında söylenen
sevda sözleridir barış.
Akşam alacasında,
gözlerinde ferah bir gülümseyişle
döner ya baba
Çeviren: Ataol BEHRAMOĞLU
Gelmiş geçmiş en iyi günlerdi, gelmiş geçmiş en kötü
günlerdi; hem bilgelik çağıydı hem ahmaklık; hem inancın devriydi hem şüpheciliğin; hem Aydınlık hem Karanlık bir mevsimdi; umudun baharı, umutsuzluğun kışıydı; hem her şeyimiz vardı hem hiçbir şeyimiz yoktu; hepimiz ya doğruca Cennete gidecektik ya da tam aksi istikamete -özetle; şu an içinde bulunduğumuz döneme öyle benzer bir dönemdi
ki dönemin, sesi en çok çıkan otoriteleri bu günler hakkında -olumlu anlamda da, olumsuz anlamda da- ancak ve ancak "en" sözcüğü kullanılarak konuşulabileceğini iddia ediyorlardı.
Sayfa 3 - TÜRKİYE İŞ BANKASI KÜLTÜR YAYINLARIKitabı okudu
Umudun rengi, sesi, tadı, kokusu ve dokusu var. Onu görmek, duymak, tatmak, koklamak ve dokunmak için yüreğini aç
Yusuf Karakaya
Yer minderlerine dertler saçılsın
İçkiler yemekler uzaklarda kalsın
Yalnızca bir sobanın üzerinde
Umudun ve dostluğun çayı koyulansın
Davetiye
Ey Benito Musolini! Ey gayet yüce,
italyanlar başvekili muhterem Düce!
Duydum ki, yelkenleri edip de fora
Gelecekmiş orduların yeşil Bosfora.
Buyursunlar... Bizim için şavaş düğündür;
Din Arab'ın, hukuk sizin, harp Türk'lüğündür.
Açlar nasıl bir istekle koşarsa aşa
Türk eri de öyle gider kanlı savaşa.
Hem karadan, hem denizden ordular