"Umut var mı dersin?"
"Umut hep var Eylül."
Güzel başlayan bazı romanlar ilerledikçe sarpa sarmaya başlar da bir umut okumaya devam edersin ya, hah işte ben öyle yapmayı bıraktım. Neresinde kaldığımı unutmayayım diye değil, tam da neresinde vazgeçtiğimi hatırlayayım diye sayfayı köşesinden katlayıp rafa kaldırıyorum, yani artık istemiyorum Osman.
Sayfa 39Kitabı okudu
Sonra kadın öyle biri ki, adam gecenin ilerlemiş bir saatinde ondan kopamıyor ve sürekli ona yazmak istiyor, böylece onu karşısında kanlı canlı hale getirebileceğine dair anlamsız bir umut içinde.
Sayfa 191Kitabı okuyor
Yokluğun belirli bir noktasında, hiçbir şey hiçbir şeye götürmez olur, ne umut, ne umutsuzluk köklü görünür.
Sayfa 45
Umut, nefes nefese koşarken bir sokağın köşesinde arkadan yetişen bir kurşunla vurulmaktı elbette.
