Beyaz Zambaklar Ülkesi derken Finlandiya’dan bahseden ve okurken böyle bir şey gerçekten olabilir mi dedirten bir Petrov kitabı. Kitapta farklı örnekler ile kalkınmanın nasıl mümkün olduğu anlatılmaya çalışılmış; imkansızlıklar ve engelleri aşmanın yolları gösterilmiştir. “Bir millet nasılsa, devlet adamları da onun gibidir.” derken halkın bir kesimi aynı kalırken diğer kesimin bilinçlenmesinin bir işe yaramayacağını, zaten bu kıvılcımların giderek alevlendiğini ve bu alevlerin başkalarını yakmasının aslında ne kadar kolay olabileceği anlatılmıştır. Benim en çok hoşuma giden şey, Snellman’nın bir bataklık ülkesini nasıl beyaz zambaklar ülkesine evrildiğinin gözle görülebilir bir şekilde bize yansıtılması oldu.
Kitabın sonunda anlatılan hikayede iyi ruh ve kötü ruh arasındaki tartışmada kötülüğün kısa süreli kazanmasının iyiliğin ışığını asla bastıramayacağını ve umudu yansıtıyor. Hani diyor ya Petrov, “Kurumuş nehirler de böyledir, uzun süre susuz olsalar da, nehir diye anılmaktadırlar. Bizim kuru insanlarımız da bu nehirlere benzerler.” En kötü durumda bile, her şeyin en yıkık olduğu zamanda bile, insanların en bencil olduğu anda bile umut vardır...
Keyifli okumalar dilerim :)
