·
Puan vermedi
"Ey Marcus sen bir insansın böbürlenme sen nesin ?Roma imparatoru! ama nedir ki Roma bu dünyanın içinde bir toprak parçasıdır bu dünya nedir? sonsuz yıldızların yanında bir nokta peki sen nesin Marcus ?ölümlü bir insan birkaç sene sonra sen de ününde sorunların da olmayacak !"
Seni Sevmek
seni sevmek…
evet haklısın, kötü kızım.
suçluyum seni sevdiğim için.
gece gündüz, benim olman için ettiğim dualar…
bir gecede olsa, rüyama girmen için,
dilek ağacına bağladığım umutlar,
döktüğüm gözyaşları sana olduğu için suçluyum ben…
hep terkedildiğim için,
istenmesemde senden kopamadığım,
her türlü sözlere maruz kaldığım
ve sana güvendiğim için suçluyum ben…
doğru… zaten sen hep doğruyu söylersin.
bir çocuk ne anlar sevmekten?
ne anlar ki sevgi uğruna ölmekten?
ne anlar, yaşam nedir, dünya ne?
her şey tozpembedir onun gözünde,
hep umut vardır o küçük yüreğinde…
karanlıkta aydınlık hisseder,
olmayacak sevdaya olur der…
ben de çocuğum ve cezalıyım…
cezam; sevilmemek…
tek suçum ise;
seni be canım, seni sevmek…
Orhan Veli Kanık
🧠: ev nedir?
🫀: Dört tarafı hüzünle kaplı, çatısından gözyaşı sızdıran, bütün olumsuzluklara rağmen içi; sonsuz mutluluk, huzur, umut, ve hayallerle süslenmiş deli bir gönül..
Değil Mi?
-
Ulu Tanrım, akıl ermez sırrına,
Bin bir ismi hakta pinhan edersin.
İçirirsin sabrın peymanesini,
Hikmetini sonra ayân edersin.
Gizlenirsin bir nüvenin içinde,
"Bizim medeniyetimizin insanı 'zübde-i âlem' yani âlemin özü ve çekirdeği olarak gören o üstün kavrayışı dururken ithal yöntemlere başvurmak, "derya içre olup da susuz gezmek" değilse nedir?
Bu topraklardan çıkacak yerli bir psikoloji, Batı'nın bir medeniyet buhranın yaşadığı şu günlerde insanlık için de umut ışığı olabilecektir."
Nedir umut etmek diye düşündü; her sabah yeni bir çiçek ekmek mi, yoksa ekilmiş bir çiçeği büyür ve güzelleşir diye her sabah sulamak mı? Umut etmek, bunu düşünmek olmasın sakın.
Düşüncelere dalarak baktığı pencereden bakışlarını, yeniden masadaki cesede çevirdi ve kaldığı yerden devam etti ekmek bıçağıyla kesmeye.
Sayfa 142Kitabı okudu
"Umut, seni hep takip eden avcı köpekleri sürüsünden başka nedir ki? Seni kovalar, takip ederler, seni tek bir şey yapmaya mecbur ederler: Önünde duran bir şeye doğru koşmanı."
Sayfa 95Kitabı okudu
“Kalbime ayakkabılarınla girdiğin için hiç kızmadım. Bu hayatta seni kim incittiyse, hepsi için ben özür dilerim” diye yazmış Umut Güner. Bak bazı kalpler, kendi incinmişliğinde dahi özür dileyebiliyor. Aşk nedir, nasıl bir şeydir diye sorana göstermelik bir söz. Büyük bir söz.
Kalbini yaşayan hayallerin gözle görünür, elle tutulur şeyler olduğuna inandırmaya başlar. Oysa ki, hepsi yalandır!.. Hem de ne yalan Nastenka, ne yalan… Örneğin; aşık olmuştur… Seviyor… Sevginin sevinçlerini, heyecanını, üzüntülerini bütün kalbiyle tadıyor. Bakın şunun yüzüne: Bu adamın delice hayallerinin sevgili nedir bilmeden kurulduğuna inanabilir misiniz? Demek, o ateşli aşk yalnızca bir düşten başka bir şey değilmiş. Peki ama, dünyadan birlikte uzaklaşarak, hayatlarını, iç dünyalarını birleştirerek yıllarca el ele yürüdükleri de doğru değil mi? Ayrılık anında; çevrelerinde kopan fırtınadan habersiz, siyah kirpiklerinden sızan gözyaşlarını götüren rüzgara aldırmadan sevgilisinin göğsünde ağlayan kız kimdir öyleyse?.. O halde bu da hayaldi. Sevgi, umut dolu dolaştıkları yıkık, hüzün verici, yollarını yosunlar kaplamış bahçenin de aslı yok mu? Ya o ihtiyar, suratsız ve hırçın kocasıyla oturduğu dedelerden kalma garip ev… Adam, birbirlerinden bile gizledikleri aşkın korkuluğuydu. Aşkları temiz ve günahsızdı; ama insanlar gene de fenadır Nastenka!
Sayfa 17Kitabı okudu
Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde, öyle çok konuşuyorlar ki... Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz? Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir başka insanda? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü yasaklamalı Ömür hanım yasaklamalı... Kimsenin kimseyi anlamadığı bir
Her şeyi iyi yanından görmeyi kim öğretti bize? Acıyı görmeyen insan, umutsuzluğu yaşamayan, iliklerine dek kederin işleyip yaralamadığı bir insan, mutluluktan, umuttan, sevinçten ne anlar? Göğü görmeden, denizi görmeden maviyi anlamaya benzemez mi bu? Bir güz düşünün ki Ömür hanım, ilkyazı olmamış, yazı yaşanmamış, böyle bir güzün hüznü hüzün