Gönül...
Gel etme...
Sende terk etme...
Söz verip de gitme yad ellere,
Umut ektirip de çölü biçtirme...
Vefa nedir bilmeyene,
Sevda nedir görmeyene...
Gidipte içini dökme...
Gönül...
Lal olmuş kelimelerim ama kaleminden dökülen,
Suskunluklarım avazım olmuş karşı dağı titreten,
Gönül...
Gel etme...
Sen gel...
Gİtme.... /V. Şentürk
Çocuk
çocuk ağlıyor...
gözlerinden değil yüreğinden belli
yine acıyor kalbi
işe yaramadı mutlu insan taklidi
ah anılar bir bıraksa peşini
"Eh, benim için de bu yeni bir durum," diye itiraf ediyor Anna.
"Nedir o?"
"Umut etmek..."
AYRILIK
Tüm umut yollarını kapayan
aşk da bir isyandır.
Nerede kimbilir o fırtına,
beni yüzyıllara savuran
yüzü yırtık kan.
İşlediğim zamansız sevdanın
cılız kemiklerini sayıp,
özgürlük adına soyunuyorum
uykunun karesine aşk kafesimde.
Ey duru bestesini dinlediğim gökyüzü!
Kiminle o ihtiras denizi,
kimi boğuyor dalgalarıyla,
nedir bu uğultu,
Kimdir tanık?
Sussun sularını aşınmış yatağımdan
alıp götüren deli yel,
umarsız dalgaların uzandığı hiçbir kuyuyu bağlamayan
köprünün üstünde
Kral Lear gibi güçsüz ve deli
düşsün elime ayrılık
http://www.siirperisi.net/siir.asp?siir=4393
SAY BİR GERÇEK SAY BİR YALAN
Ömür dediğiniz nedir
Üç gün hilal, üç gün bedir
Haftaya boş kalır sedir
Say bir karış, say bir adım
Geçti gitti, anlamadım
AKBABALAR KELEBEKLER
Yüreği ağzında bir çocuk
Gibi alırken kalemi elime
Beceriksiz, acemi ve olasıya
Yapayalnızım her defasında
Bu sonuncu olsun diyorum
Bazen sanki karşısında biri varmış gibi konuşup, çok değişik bir ses tonuyla gülüyordu. Zaman zaman birden öfkeyle bir bağırıyordu ki, neye uğradığımızı şaşırıyorduk. Ben de de panik atak başlamıştı. Yerinden kıpırdarsa, ben aniden çok korkuyordum. Yanımda bir başkası yükses sesle konuşsa, öksürse çok korkuyordum. O sinirlenince elim ayağıma