Soğuk gecelerde sokaklarını adımladığım bu şehri hep karanlıkta izledim,ruhumun giderek kararması bundan. Kaldırımlarda bir parça umut aradığım,hayvani içgüdüyle yaşamı kokladığım bu sokaklar benim ruhumu da kararttı. Beynimin uğultusu,rüzgarın soğuk uğultusuna karışıyor her gece. Yalnızlık can arkadaşım oldu;yalnızlık,yalnızlığımı paylaşan bir sevgili... Yalnızlık, ekmek,su gibi doyuruyor beni.