Korkunç olan bir şey,düşleri geride bırakan bir gerçeklik varsa,o da yaşamak,güneşi görmek,erkeklik gücüne tam sahip olmak,sağlıklı ve neşeli olmak,yiğitçe gülmek,karşıda duran göz kamaştırıcı zafere koşmak,göğsünde bir ciğerin soluk aldığını,bir yüreğin çarptığını,beyninde bir iradenin akıl yürüttüğünü hissetmek,konuşmak,düşünmek,umut etmek,sevmek,bir anneye,bir kadına,çocuklara,aydınlığa sahip olmak ve birden,birkaç saniyelik bir çığlığın ardından bir uçuruma yuvarlanmak,düşmek,ezmek,ezilmek,buğday başaklarını,çiçekleri,yaprakları,dalları görmek,hiçbir şeye tutunamamak,boşuma çırpınmak,kılıcın bir işe yaramadığını,altında insanların,atların olduğunu,karanlıklarda bir çiftenin kemikleri kırdığını,bir topuğun gözleri oyduğunu hissetmek,atların nallarını öfkeyle ısırmak,boğulmak,hırlamak,büzüşmek,altta kalmak ve kendine kendine şöyle demektedir:Az önce yaşıyordum!
Sayfa 423 - Waterloo Savaşı
Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,
Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,
Sararıp dökülürken güz rüzgârlarında
Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.
Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar
Seninle yeşerdiler, seninle soldular..
Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.
Sayfa 79Kitabı okudu
Umut
Sessiz saatler vardır,
arzuların, umutların, fikirlerin usulca
tutunmaya çabaladığı, hayatın ağacına,
imge imge, düş düş didinerek.
Saatler vardır, fırtınalar eser
gövdenin etrafına hepten kudurur çoğalır,
ölür gider umudun taze filizleri
çıkaramaz geceyi.
Ama çok geçmeden, daha sabahına,
yaprakları dökülmüş hayat ağacına
arzular, umutlar, fikirler tutunur,
imge imge, düş düş sarılır.
Rilke, Gesammelte Gedichte, 1962
Uzak Gece Rüzgârı Seçilmiş Şiirler, Ayrıntı Yayınları, Eylül 2018
Almancadan Çeviri: Tanıl Bora
Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,
Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,
Sararıp dökülürken güz rüzgârlarında
Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.
Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar
Seninle yeşerdiler, seninle soldular..
Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.”
“Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları,
Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları,
Sararıp dökülürken güz rüzgârlarında
Ardında savrulsunlar, unut yaprakları.
Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar
Seninle yeşerdiler, seninle soldular..
Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.”
Özdemir Asaf / Umut Yaprakları
Içimde birikmiş ölü yapraklar , her yaprakta saklı cümleler,düşünceler. O ağaç bahar mevsiminde sararmaya yüz tutmuş. O kadar birikmiş ki artık bir bir sararmış yemyeşil yaprakları, o kadar yük taşımış ki dayanamamış düşmüş yaprakları, o kadar yorulmuş ki eğilmiş dalları... biliyorum hâlâ yaşken hâlâ umut içindeyken yeniden yeşerir düşünceleri yeniden ayağa kalkar , bir fırtına kopar dağıtır tüm yaprakları açar bütün yolları sen bir bir üstünde yürürken göğe bakarak aslında yeşermişti tüm anıları o sokak lambasının altında...
Gökyüzüyle kalın.
sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar
seninle yeşerdiler, seninle soldular..
olsunlar senden sonra da umut yaprakları.
-umut yaprakları
Sayfa 19Kitabı okudu
Yaprakları döken, dalları kıran bir sonbahar rüzgarı yüzümüze geçiriyor tırnaklarını.
…
Bak biz de ölüyoruz yavaş yavaş.
…
Bak biz yavaş yavaş ölüyoruz.
Sen bir köşede, ben bir köşede, uzakta ve habersiz ölüyoruz.
…
Hiç olmazsa bizim kapımızda bekleyen şu baharı birileri içeriye buyur etsin. Bu bahar bizi beklemekten ölüp gidecek korkuyorum.
…
Bak, yavaş yavaş ölüyoruz biz.
…
Bu umut bu heves, bu direniş, bu yaşama sevdası, bu denize koşan hayatlar… Gözlerim, dediklerimin hiçbirine aldırmadan içinde ne kadar yaş varsa döküyor. Ben yolda ağlamaktan utanırım biliyor musun?
…
Sümeyye’nin hayata tutunmaktan yorgun parmakları çözülüvermiş duydun mu?
…
Bak biz de ölüyoruz yavaş yavaş.
Sayfa 90
