Kitabın başlığı sadece ilgi çekmek için güzel bulunmuş. Yoksa içeriği tamamen Şengörün egosunu anlatmasıyla dolu.
Cahilliği anlatacağım derken kendi terbiyesizliğini öğretmenine "Cahil Karı" diyerek göstermiş. Ve bunu ilkokul çağında güya kendi çocukluğunu överken söylüyor.
Daha ilkokulda öğretmenine böyle terbiyesizlik yapandan ne bekleyeceksin.
Güya ilkokulda zorunlu din dersinde ezberledigi bir iki kısa süre ile şuanda kendisine karşı çıkan "Âlimlik taslayanlara" hadlerini bildiriyormuş... Buna sadece güldüm geçtim. Ezberlenen iki süreyle "Âlimlik taslayanlara haddini bildirebiliyorsa"!!!
Kitabın genelinde İslam'a karşı olan düşmanlığını hep göstermiş. Hep bi yabancı hayranlığını dile getirmiş. Ne Mimar Sinani bıraktı ne onca müslüman bilim adamlarını dile getirdi.
Hep bi yabancı seviciligi var. Ve kendi oğlunu karısını babasını amcasını dedesini vs vs. Hep kendi etrafındaki şahıslar güzel akıllı zeki ama bir çember dışarıdakiler hep cahil.
Yıldırım Beyazıt'ı aptal görüyormuş... Sebebini bilmiyorum yazmamış...
Çok haddinden fazla kendini beğenmişlik var kitapda.
Özünde sanki kitap ben böyle güzelim, ben şöyle akıllıyım, ben böyle elitim vs vs ben ben ben demek için yazılmış gibi...
Sırf merak ettiğim için okudum ama bunca zaman boşa gitti desem yalan olmaz.