Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Kendini asla geleceği düşünmemeye alıştırırken, diğer yandan da bir geleceğin varlığına inanmayı istiyordu. Çünkü yokluğuna inanırsa yıkıcı bir umutsuzluk içinde sürüklenecekti.
Sayfa 195 - E Yayınları ~ Bölüm Bir - Fuseki ~ JaponyaKitabı okuyor
”Bir erkek dibe vurduğunda aynı zamanda her şeyini kaybetmiş demektir. O zaman etrafındaki savunmasız insanların vay haline! İş, ücret, ekmek, ateş, cesaret, iyi niyet, hepsi aynı anda ortadan kaybolur. Dışarıda hava kararırken, içeride ahlakın ışığı söner; erkek bu karanlıklarda kadının ve çocuğunun zaaflarıyla karşılaşıp onları en rezil alçaklara doğru sürükler.
O zaman tüm iğrençlikler olasıdır. Umutsuzluk her biri günahlara ve suçlara açılan kırılgan çitlerle çevrilidir.”
"Kıskançlık, soğuk bir hapishane gibi uyuşturur ve sersemletir; ve kendi güçsüzlüğünün bilincinde olarak umutsuzluk içinde kollarını kavuşturur." ~ Jeremy Collier
"Hapishanelerimizi sonsuz umutsuzluk içinde yaşayan ölüme mahkum adamların yaşadığı yaşayan mezarlara dönüştürüyoruz." ~ Clarence Darrow
Sokrates, ruhun ölümsüzlüğünü, ruhun hastalığının (günahın) ruhu yok etmedeki güçsüzlüğüyle kanıtlıyordu. Aynı şekilde, insanın sonsuzluğu, umutsuzluğun ben'i yok etme güçsüzlüğüyle, umutsuzluğun bu acımasız çelişkisiyle kanıtlanabilir, içimizde sonsuzluk olmadan umutsuzluğa düşemeyiz; ama eğer umutsuzluk ben'i yok edebilseydi o zaman umutsuzluk da olmazdı.
DoğuBatı YayınlarıKitabı okuyor
Umutsuzluk kahramanlar yaratıyordu…
Eğer Komüncü olarak yaşamak olanaksızsa, geriye dövüşerek ölmek kalıyordu.
Sayfa 292 - Evrensel Basım YayınKitabı okudu
“Umutsuzluk tutsaklığın gıdasıdır. Umutsuzluk köleliğin anasıdır. Umutsuzluk yüreğin yıkımıdır.”
Sayfa 192Kitabı okudu
Bu oda ihanet ve acı kokuyordu. Hayal kırıklığı ve umutsuzluk duvar gibi ortada duruyordu.
Kelimesini bulmuştum yolculuğumun:
Umutsuzluk
Sayfa 157 - KetebeKitabı okuyor
Umutsuzluk, bir toprak kayması esnasında insanların üzerine yığılan büyük toprak kütleleri misali, üzerine yağarak yere yuvarlıyordu seni, yüzünü gözünü kaplıyor, ağzına burnuna giriyordu. Nefes alamıyordun.
Sayfa 36Kitabı okuyor
Zaten umutsuzluk, işkence veren kuşkudan iyidir.
Sayfa 259Kitabı okuyor
Umutsuzluk içinde, "Ne zaman yaşayacağım ben?" deyip duruyordu.
Sayfa 68 - Türkiye İş Bankası YayınlarıKitabı okuyor
"Tedirginlik, güvensizlik, kuşku, zaman zaman umutsuzluk elimde olmayan nedenlerle gene gelip yüreğime, beynime, düşüncelerime oturdu."
Sayfa 94 - 1980 Yazı Güneşi A./Kitabı okudu
