İnsan, yaşamayı yaşayarak öğrenir ve herkesin, daima yeni baştan yaşamayı öğrenmeye başlaması gerekir
Önümüzdeki hudut taşları, sevinçler değil yaslardır.
Önümüzdeki hudut taşları, sevinçler değil yaslardır.
- Bir de üzüntü insanı öldürmez derler!
Sayfa 225Kitabı okudu
Bir sahaf, ünlü hocalardan birinin vefatın dan sonra kütüphanesini satın almıştı. Kitaplarla birlikte eline on beş kadar cep ajandası geçti. Her birinin ön kapağının ilk sayfasına bir cümle yazılıydı. Belli ki hoca 365 gün boyunca o sözü okuyor, içselleştirmeye çalışıyor, belki de nefsini terbiye ediyor diye düşündü. Bazıları şöyleydi:
2015: "Momento Mori (Ölüm vardır)!" 2014: "İnsan-ı kâmil olmağa sa'y eyle âdem ol" (Bakî)
2013: "Yaşadığın her an, kendi hakkını ister." (Goethe)
1912: "Yaşayarak ölebilmek için ölerek yaşamak gerekir." (Günlükler, Miguel de Unamuno)
2011: "Şekl-i aşkı gönlümün levhinde tahrîr eyledim / Yanar odu bir akar su üzre tas- vir eyledim" (Zatî)
2010: Sen çık aradan; girsin Yaradan.
2009: "Sakan hal Bütün işler Allah'a dondi.
rülecek!" (Kur'an, Fåtr, 4)
2008:"Fenn-i aşka başladım dikatle gór
düm bir nice båb / Metni derdü fash
hicrân ile dolmuş bir kitåb"' (Nişani
(.)
1999: "Hayat hakkı, hürriyet hakkı ve na-
mus hakkı insana hakkullah olarak ve-
rilmiştir, bunlara taarruz büyük günah-
lardan saylır." (islam pkh!
1997: "Gerçek başarı hep ayakta kalmak
değil, düştükten sonra da ayakta kalabil-
mektir." (Vince Lombardi)
Sayfa 46Kitabı okudu
İtiraf etme, rahatça günah işlemeye yarar; çünkü insan günahının bağışlanacağını bilir.
Sayfa 90Kitabı okuyor
Bilindiği gibi, her tür tarihsel ya da kurgusal biyografi, her şeyden de öte, -her iki durum için de aynıdır- her zaman otobiyografidir, başka birini anlatmayı amaçlayan yazar aslında kendinden başkasını anlatamaz, her ne kadar özü kendinden oldukça farklı olsa da tam olarak olmayı istediği kişiye dönüşür. En önemli tarihçiler kurguladıkları hikâyelere kendilerini en çok dahil eden romancılardır.
Sayfa 62Kitabı okudu
Sanırım biliyorsun, geçmiş şeylerin umutları var ve biz buna nostalji diyoruz, aynı şekilde gelecek şeylerin de hatıraları bulunmakta, ne tuhaf bir paradoks!
Sayfa 54Kitabı okudu
"Sevgide daima başlangıç olmalı; daima sevmeye yeni başlamış gibi olunmalı."
Sıradışı kitap kültürü olan bir kadındır, çünkü çok büyük bir açık görüşlülük ile çok fazla kitap okumuştur.Ama işte özellikle, her türlü kabalığa ve sertliğe son derece hassastır. İnsan kabalığının itip kakmasından acı çekmemek için,böyle yaşar, yalnız ve inzivada.
"Yani; birinin gerçekte olduğu kişi, olduğunu sandığı kişi ve başkasının onu sandığı kişi olarak üç ayrı kişiyizdir." "Ve her insan, içinde temel yedi erdemi ve karşıtı yedi erdemsizliği taşır: Kendini beğenmiştir ve alçakgönüllüdür, obur ve kanaatkârdır, kösnül ve edeplidir, kıskanç ve iyilikseverdir, cimri ve eli açıktır, tembel ve çalışkandır, öfkeli ve acı çekendir. Ve kendisinden diktatör de köle de, katil de aziz de, Kabil de Habil de yaratır."
...hayatı boyunca kendini aradı ve bulamadan öldü.
Eski çiftlik evinin kalıntılarını hangi ruh haliyle terk ettiğimi bilmiyordun Felipe. Belki de onlardan bir hapis hücresi, bir tür zindan inşa etmem ve kendimi oraya kapatmam işime yarayacaktır. Ya da, beni de tıpkı Don Kişot gibi ahşaptan bir kafeste, bir öküz arabasında kendilerini özgür zanneden aklı yerinde insanların hareket edişini izlediğim açık arazilerden götürmeleri daha iyi olmaz mı?
Sayfa 42Kitabı okudu
İşte hepsi bu.
Bu mektuba birkaç satırdan fazla yazmayacağım. Sahile gitmiştim, yalnızdım. Dalgaların kıyısında dolaşan tek bir genç kadının varlığından dolayı daha da bir yalnızdım. Dalgalar ayaklarını ıslatıyordu. Onun tarafından fark edilmeden onu inceliyordum. Bir mektup çıkarttı, onu okudu, iki eliyle mektubu tutmaya devam ederek omuzlarını indirdi; onları yeniden kaldırdı ve yeniden okudu; sonra katlayarak ve yeniden kendi içinde katlayarak mektubu ufak parçalada ayırdı; sonra mendilini çıkarttı, hıçkırmaya başladı ve gözlerini sildi. Denizddn gelen rüzgar gözlerini silmeyi bitirmişti. İşte hepsi bu.
Sayfa 36Kitabı okudu
Benim korkularım, insanlığın ahmaklığıyla karşılaşma korkum, komşumun ruhunun çıplak ayak iziyle karşılaşma korkum, bir fil gibi yan yan yürümüyordu. Beyaz mı yoksa siyah zemin üzerinde mi?
Sayfa 33Kitabı okudu