Toplumsal iletişimimiz kopuk. Herkes kendi kişisel dünyasında kendi yaşama uğraşını vermek zorunda bırakılmış.
Ama bunu yazgımız olarak kabul edemeyiz.
Kabul edemeyiz, çünkü yazgı değil. Bu kopukluk yazgı değil, insana değer vermemekten kaynaklanan bir çarpık yapı, bir bozuk düzen.
İşte karşı çıkmamız gereken budur.
Umutsuzluğa umutla karşı çıkmalıyız.
Sevgisizliğe sevgiyle karşı çıkmalıyız. İnsansızlığa insanla karşı çıkmalıyız.