Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.27
Seçil Güneş Kaya
Seçil Güneş Kaya
@unsuzkek
Her zaman tek sığınağı kitaplar ve kediler olan, yaşamını anlamlandırmaya çalışan bir edebiyatçı...
Öğretmen
İzmit
78 okur puanı
Ağustos 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sarsıcı, çok etkileyeci ve uzun süre hafizamdan silemeyeceğim bir roman. Savaşların gölgesinde dört kuşağı anlatan bir hikaye. Kitabı okumadan önce mutlaka yazarın hayat hikayesini okumalısınız. Hikayeleri çocuk ağzından dinlemek hem çok ürkütücü ama bir o kadar da etkileyici.
Savaş Gölgesinde Aşk
Bu yıl içerisinde okuduğum en etkileyici romanlardan biriydi. Heyecanın bir an bile düşmediği, tarihi arka planı olan ve çok katmanlı bir roman. Yazar aşkı çok başka bir pencereden ve sıradanlıktan uzaklaştırarak anlatmış. Karakterlerin geçmişini ve şimdisini okumak romanı içselleştirmemi kolaylaştırdı. İyi ki okumuşum.
Tarihi arka planı olan dönem romanlarını okurken müthiş bir zevk alıyorum. O yıllara gidip o sokaklarda dolaşıyor, dönemin ruhunu tüm benliğimde hissetmeye çalışıyorum. Meyyale bu duyguları bana hissettiren, okurken çok güzel tatlar aldığım bir roman oldu. Romanın biyografik özelliği de aldığım tadı katladı. Osmanlı Devleti'nin son zamanlarına tanıklık ederken bir yandan da akıp giden değişen hayatlara şahit oluyorsunuz.
Bazı acı gerçeklerle debir kez daha yüzleşiyorsunuz:Kölelik, satılan kızlar, cariyeler... Okurken tüylerim diken diken oldu. Yazarı ilk kez bu kitapla tanıdım fakat diğer kitaplarını okumayı da sabırsızlıkla bekliyorum.
Okur Takip Önerileri
Doğanın çocuğu
Oldukça farklı duygular hissettiğim bir kitap oldu benim için. İlk 50 sayfayı sıkılarak okurken daha sonraki sayfalarda kitabı elimden bırakamadım ve gözyaşlarıma engel olamadım. Kahramanın çocuk olduğu ve o çocuğun dilinden yazılan kitapları her zaman çok sevmişimdir. Fakat sanırım çeviriden kaynaklı olarak okurken üslup yer yer sıktı. Bazı kelimelerin devamlı tekrarı okurken biraz zorladı. Fakat kitaptaki o yalın sevgi, doğayla bütünleşme hali beni sımsıkı sarıp sarmaladi. Doğaya kaçma isteğimi daha da perçinledi. Doğadan uzak kaldığımız her an aslında kendimizden uzaklaşıyoruz. Doğada yetişen bir çocuğun bilgeliğine tanık olup apartman aralarına sıkışan çocuklarımıza bir kez daha üzülüyorum.
Kitap henüz bitmişken bu satırları yazıyorum. 1900'lü yılların Londra'sinda sömüren ve sömürülen insanların hayatlarına ortak oldum. Okurken çokça günümüz insanına rastladım. İnsanoğlu hiç değişmiyor. Savaş, kiminden bir bacağını çalarken kiminin de ceplerini dolduruyor. Bu yüzden de savaş seviciler hiçbir zaman bitmiyor. Oldukça trajikomik bir okuma oldu benim için. Ahlaksızlığın olağan karşılanması sizi şaşırtmıyor. Fakir çaldığında serseri zengin çaldığında ise ticaret oluyor. Bertolt öyle güzel bir resim çizmiş ki hayran olmamak elde değil. Karakterlerin hiçbirini sevmeyip romanı bu kadar sevmem benim için bir ilk sanırım. Dünya düzeni böyle gelmiş böyle gidiyor. 1900'lerin Londra'si aslında bugünün dünyası. Sömüren insan ruhunu da kaybediyor. Sömürulen ise her şeyini... Kapitalizm ruhlarımizi her gün biraz daha soyuyor.
2021 yılının ilk kitabı olarak Köpek Kalbi'ni tercih ettim. Mihail Bulgakov'un henüz iki kitabını okumuş olsam da kalemini sevdiğim bir yazar. Bu düşüncemi bir kez daha tasdikledim. Öncelikle kitap sizi hemen sarıp sarmaliyor. Okurken hikayenin içine çok kolay dahil oldum. Yazar sistem eleştirisini çok güzel bir kurgunun içine yerleştirmiş. Toplumlari yapılandırmak istiyorsak ilk şartımızın ideolojiler değil de eğitim olması gerektiğini yazar çok güzel ifade ediyor. Eğitim olmadan sistemin yarattığı adamlar tam anlamıyla felaketlere yol açabiliyor.
Okurken yer yer kahkaha attım. Hiciv sanatını ustalıkla kullanan yazar gülümsetmeyi de unutmamış. Toplumlar şeytanlarıni kendi elleriyle nasıl yaratır bunun cevabını bulabileceğimiz bir kitap. Severek okudum.
Hayal hayal içinde, hayal benim içimde. Yok olanların hikâyesini var etmiş yazar. Allah'ın bile unuttuğu bir köy ve bu köyün 'var' olduğunun bile farkında olmayan insanları. Güvercin sen var mısın sahi? Bembeyaz, akça pakça kaybolan genç kız hayalleri... Aslında ne kadar çok Güvercinler var bu ülkede. Uçmak isterken kanadı kırılan. Kıyılan, harcanan, hayalleri mezarı olan...
Birer birer kayboluyor zaten aslında hiç var olmayanlar. Gölgeleri bile kalmıyor geride. Hayat bile unutuyor onları. İşte bu insanların hikayesini Hasan Ali'nin zihninden okuyorsunuz. Zihninde oradan oraya savrulup duruyorsunuz.
Hakikat, yalanın ta kendisidir.
Felsefi alt metni olan kitapları seviyorum. Bu novellada bir çırpıda okunan ve insanda güzel hisler bırakan birden çok öge var. Mesela tuvalet bekçiliği yapan bir kadının dokunduğu bir ömür var. Yalanı hakikat eyleyip mutlu bir ömür sürelebilir mi? Bunun cevabı da var.
Bazı kadınlar köklenmek ister. Daha fazla dallanmayı, budaklanmayı arzular. Baskıcı unsurlar tarafından engellenen kadın, bir daha çiçek açamaz. Baharlar gelir geçer. Kadın etrafına yaydığı o tatlı rahiyalarını özler. Fakat zamansız kesilmiştir bir kez. Işte Bayan Mig de Çin'in tek çocuk yasası yüzünden zamansız kesilmiş, durdurulmuştur. Annesinin tekrar çiçeklenmesini isteyen kızı annesi için yalanı hakikatin ta kendisi yapar.
Bir kadın her neresinden kırıldiysa tekrar aynı yerden açar. On farklı çocuk ve on farklı hikaye... Tavsiyemdir.
Toplumun kurban ettiği bireyler...
Eğer Nihan Kaya'yı okurken sinirleniyorsaniz ve dilini sivri buluyorsanız toplumun size kültür ve töre adı altında benimsettiği tüm törenlerin kurbanı olmaya gönüllüsünüz demektir. Ya da birisi yapılan istismarı gözünüze soktuğu için rahatsız olmuşsunuzdur.
Çünkü üzülerek belirtmeliyim ki toplum biz kadınları henüz küçük bir kız çocuğuyken
Naftalin Kokulu Istanbul
Öncelikle kitapla ilgili bir uyarı yapmam gerekiyor. Bu kitabı lütfen Beyaz Balina Yayınevi'nden okumayınız. Bir kitap ancak bu kadar özensiz, bu kadar hatalarla dolu olarak basılabilir. Böyle bir baskıyla kitabı okumaya çalışmak elbette ki alınan zevki azaltıyor.
Ahnet Mithat Efendi Tanzimat Edebiyatı'nın mihenk taşlarından bir
Kadın Olmanın Masalı
Masal içinde masal... Isabel Allende'nin dilini ve büyülü gerçekçiliği işleyişini çok seviyorum. Öncelikle kitap bir kadın masalı. Kadın olmanın, darbelerle dolu bir coğrafyada doğmanın, baskı ve zulmün bir kadın penceresinden görüntüsünü izliyorsunuz. İzliyorsunuz diyorum çünkü öyle akıyor görüntüler. Her olay sanki gözümün önünde cereyan etti. Hikaye beni öylesine içine çekti.
Kitap Şili tarihine de bir ışık tutuyor. Öncelikle hangi coğrafyada olursa olsun diktatörlüğün her ülkeyi nasıl da uçuruma sürüklediğine şahit oluyoruz. General Pinochet ismiyle de bu kitap sayesinde tanıştım. Daha önce isabel Allende'nin dayısının darbeyle devrildiğini ve öldürüldüğünü biliyordum. Bu kitap sayesinde 25 yıl dikte rejimiyle yönetilen bir şili'yi ve başındaki adamı da tanıma fırsatı buldum.
Kadın olmanın her coğrafyada ve her dönemde ne denli yıpratıcı olduğunun açık örneği bu masalsı roman. Kitaptaki aşk mefhumundan söz etmezsem kitaba haksızlık etmiş olurum. "Aşk"ı çok naif işlemiş yazar. Tutkuyu ve vücudunu keşfettiği bölümlere bayıldım. Hikaye anlatmak Eva Luna'nın alnına yazılmış bir kez. Anlatarak kendisini buluyor. Kadın olmak , hikayemizi anlatmak ve o hikâyeyle şekillenmek ne güzel. Kadın bir umman.
Neşet Ertaş 'ın dediği gibi "Kadınlar, insandır. Biz insanoğlu. "
Bir intikam ancak böyle iz bırakır.
Böyle bir romana inceleme yazmak zor. Iki kitaptan oluşan bu klasiği tabiri caizse bir solukta okudum. Kurgusuna ve romanın kahramanı Edmond Dantes'e bayıldım. Yazar konuyu öyle bir incelikle işlemiş ki elimden bırakmak istemedim. Insan ruhunun nelere katlanabileceginin ve ne kadar kötü olabileceğinin açık örnekleriyle dolu kitap. Dantes ve Mercedes arasındaki o el değmemiş aşk ve daha sonra yaşanan çaresizlik hissini iliklerimde hissettim.
Kitap sizi sürüklerken bir taraftan yozlaşmış Paris sosyetesine de şahit oluyorsunuz. Intikam duygusu bir insana neler yaptırabilir ve aynı duygu sizi içten içe nasıl yıkabilir? Hepsinin cevabını kitapta buluyorsunuz. Çok sürükleyici ve unutulmaz karakterleri barındıran bir roman yaratmış Dumas. Ben çok zevk alarak okudum. Ne kitabın kalınlığı ne de yıllar önce yazılmış olması kitabın sürüklyeciliğini etkilemiş. Nefis bir tat aldım kitaptan. Ve olaylar sanki ben yaşamışım gibi gözümün önünde hala canlı... iyi ki okudum.
Monte Cristo Kontu (2 Cilt Takım)Alexandre Dumas · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202026bin okunma
Yazmak için ilk önce kitabı sindirmeyi bekledim. Daha sonra unuturum bu hissiyatı diye çok korktum ve yazmaya karar verdim. Çünkü ben büyülendim. Ahraz kesinlikle efsunlu bir kitap. Öyle derinden etkiledi ki beni. Toplumun ikiyüzlülüğü, acımasızlığı yüzüme tokat gibi çarptı. Ve o toplumun bir bireyi olduğunu bilmek daha da acıttı yüreğimi. Adile'yi de Israfi'ı da çok sevdim. Yazar sayesinde baya baya hayatlarına dokundum. O sokaklari israfil ve Mavi'yle arşınladım. Sanki okuyup sevdiğim tüm romanlardaki o tadın çeşniyle süslenmiş daha da tatlanmış halini yaşadım. Çocukluk anılarımdan bir bir kareler geldi gözlerimin önüne.
Deniz Gezgin'i kıskandım. Kullandığı metaforlar, mitolojik alıntılar çok yerinde ve çok gizemliydi. Tüm günahını şeytana yükleyen insanoğlu. Ve bir anadan doğmayan sanki tuz ile yoğrulmuş Adile. Kalbim seni sarıp sarmalak, akmayan sütünün tesellisi olmak istedi. Belki de duyduğun içindi tüm bu kabuk bağlamalar. Kötülüğün ateşinin kulaklarını yaktığı oğlunun ahraz olması boşa değildi.
Ve o aşk... Mariya ve Israfil arasındaki o dile gelmeyen, süt kokulu aşk. Aşkından hiç yilmadan kuleler inşa ettiren aşk...
Kendime not: Muhakkak bir kez daha oku. Ve mutlaka güzel kızına bu kitabı okut.
Kitabı henüz bitirdim ve bu incelemeyi sıcağı sıcağına yazıyorum. Bu kadar duru, bu kadar gerçekçi ve yalın bir ifadeyi daha önce okuduğum hiçbir kitapta bulamadım. Doğanın, yaşamın insanlar üzerindeki etkisi öyle etkileyici bir dille yazılmış ki okurken yer yer açlıkla ve çölle mücadele ederken buldum kendimi. Açlığın insan ruhunda açtığı ve kapanmayacak yaralar çok gerçekçi tasvir edilmiş. Her şeyden vazgeçiş... Sırf can için yaşamak... Etkilememek mümkün değil. Kitabın baş karakteri Nazar Cagatayev. Çok sevdim bu karakteri. Küçüklüğünde terk edilmenin verdiği hissiyatı kaybetmeden ruhu kendine benzeyen herkesi yakından tanıyor. Hep kaybedilmisleri bulup onlara dokunuyor. Yüreğinde gerçek bir sevgi taşıyor.
Romanın alt temasinda Stalin ve Moskova var elbette. Bir sosyalist olarak kahramanımızın babası Stalin. Kominizm sayesinde iktisat okuyor. Kitaptaki kadın karakterleri de çok sevdim. Özellikle kalbinde hep bir şeylerin olmasını bekleyen umutvar bir kız olan Aydım'ı. Hayattan, yaşamdan ve varlığınızdan muhakkak bir şeyler bulacağınız bir roman CAN. Canlar ölür fakat muhakkak bin dirilir. Yaşam oldukça umut hep var.
Bu tarz kitapları okumakta zorlanmışımdır. Fakat bu kitabı zevkle okudum çünkü salt bilgi değil. Örneklerle zenginleştirilmiş. Evliliğe ve karşımızdaki kişiye bakış açınızı değiştirecek veyahut daha doğru bir bakış açısı kazandıracak bir kitap diyebilirim. Ara sıra, akla geldikçe dönüp okunmalı...
