Unutma

Bunca acıyı
Bunca aşkı
Nasıl da sığdırmışsın yüreğine
İstersen al
Koy kendi ellerinle
Fırtınaları da

Sen
Yüreğin kadar büyüksün
UNUTMA...

Gecenin bu saatinde, garip bir yerde, akla havsalaya sığmaz bir ıstırabın karanlığına boğulmuş biri olarak düşün beni, ama bana hiç gecikmeden yardım edecek olursan dertlerimin anlatılıp unutulmuş bir hikaye gibi uçup gideceğini çok iyi bildiğimi de unutma. Yardımını esirgeme, sevgili Lanyon, kurtar beni.

“Sana hayattan daha çok şey borçluyum, sevgili Delbéne” diye bağırdım; “felsefe olmadan var olmanın anlamı nedir ki? Hayatı saçma ve anlamsız yaşadığın zaman o hayatın ne tadı vardır? Gel o halde” dedim sıcacık bir ses tonuyla, “Şimdi burada senin göğsünde yatarken, bir daha hayali hayata geri dönmeyeceğime ve senin bana sunduğun dostluğun mutlu yolunu terk etmeyeceğime dair söz veriyorum. Beni mutluluğa giden doğru yola götürmekten asla vazgeçme. Kendimi senin yoluna adıyorum, bana istediğini yap ve asla benden, yani Juliette’den daha itaatkâr birini bulamayacağını unutma.”

Dostum, güneşe bak, toprağa bak, suya bak, buluta bak; fakat arkana bakma. Kimin geldiği önemli değil , kimin gelmediği de . Unutma, yolcu değişir , yol değişir ama menzil değişmez. Yolcuya bakıp , yolunu tanıma. Yola bak , yolcuyu tanı, yolcu hakkındaki kıymet hükmünü ona göre ver.

"Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına,ama unutma ki iyilik yapmak isteyenler de çıkacak.Kimi insanın yüreği karanlık,kimininki aydınlıktır.Geceyle gündüz gibi! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama! Kendini koru kızım, insanlara karşı kendini koru!"