Minik, mavi unutmabeni çiçekleri. Onun olam şeylere çizdiği minik, mavi unutmabeni çiçekleri…
Sayfa 48Kitabı okuyor
Unutmabeni çiçekleri tam yerini buldu!
Sayfa 185
Ne güzelsin ilkbahar
Gerçekten güzel bir gündü, ilk hindiba çiçekleri küçük güneşler gibiydi, ilk papatyalar kar aklığındaydı. Kahverengi fındık ağaçları, yarı açılmış yaprakları, tozuyan, son tırtıl çiçekleriyle dantel gibiydi. Tabak gibi açılmış, sımsıkı yere yapışık, sarı ışıltılı kırlangıçotları her yanda küme kümeydi. İlkyazın koyu sarısıydı bu. Çuhaçiçekleri iyice açılmış, birçokları da solmuştu, sık, dolaşık çuhaçiçekleri utangaçlıklarını yitirmişlerdi artık, sere serpe açılmışlardı. Solgun başaklar gibi tomurcuklanan sümbüllerin yapışkan koyu yeşili bir deniz gibi uzanıyordu, yol kıyısında da unutmabeni çiçekleri göze çarpıyor, hanımküpeleri mürekkep moru bürümcüklerini açıyorlardı, bir çalının dibinde de mavi kuş yumurtalarının kırık kabukları vardı. Dört bir yanda, yaşamın kımıltısı düğüm düğüm tomurcuklar!
Duvar boyunca cansız, küçük unutmabeni çiçekleri cesurca açmışlardı, küçük bir yıldıza benzeyen çiçeklerinin hepsi mavi, beyaz ve kırmızı benekliydi.
ÖZLÜYORUM SENİ...
Senden çoktan umudu kestim ama
Ellerimde hâlâ unutmabeni çiçekleri
Canım bedenimden sökülürcesine
Yüzüm yerlere dökülürcesine
Son bir bakış için ölürcesine
Nasıl özlüyorum seni
Sayfanın her yanına unutmabeni çiçekleri serpiştirilmişti; Easher çiçeklere bakıp gözyaşlarının dinmesini bekledi.
Mavi bir elbise giymiş, saçında da mavi çiçekler var -unutmabeni çiçekleri- sanki unutmabeni çiçeği takmasına gerek varmış gibi!
Sayfa 339 - Larkinslerin En Büyük KızıKitabı okudu
