BEYNELMİLEL bir şey işte...
Ahh Gülendam, ne güzel hayallerin vardı gelecekle ilgili. Haydar'la bir yuva düşlemiştin. Her ne kadar Haydar, "Ben devrimci oldum" dese de sen hayallerinden vazgeçmedin. Haydar da hayallerinden vazgeçmedi, her ne kadar abisi "Lan oğlum biz çalgıcıyız, çalgıcıdan komünist olur mu, devrimci olur mu?" dese bile. Ama hayat
“Neticede olgunluk dediğin, hayatı daha fazla acıyla kabullenebilme yetisi değil midir?”
Alper Canıgüz’e bu kitabıyla -merhaba- dedim. Evet, biliyorum çok klişe olacak ama ben kitabı bir çırpıda okudum. Ne yapaydım kitap çok akışkandı. Farkında mısınız günümüz yazarları eski dönem yazarları gibi betimleme yapmıyorlar. Böylelikle kitabın akışı
304 syf.
10/10 puan verdi
Sarsın bizleri Beyaz Hüznün hikayesi
Dillere destan Sarıkamış.. Uğruna nice nefer şehit edilmiş Sarıkamış .. Soğuğun en acımasız halı Sarıkamış .. Hüznün diğer adı Sarıkamış ..
Rusun kallesligi Sarıkamış ..
Faik çavuş
Ziver
Ve onca diğer neferler ..
Hani sözün bittiği yer denilir ya işte tam da sözün bittiği yerdeyim .. Kitabı okurken karın kışın hatta beyazın ne kadar acımasız olduğunu gördüm. Üşüdüm acıktım demeye utandım .. Derdim var demeye utandım.. Kitabı defalarca elimden bıraktım ağır geldi kaldıramadım erlerin yaşadıklarını çektikleri acilarıni onlar fiilen yaşarken ben okuyamadım..
Vatan millet uğruna çekilen her çile . Onca zulüm onca sıkıntı..Askerimiz sadece donarak sehit olmadı o topraklarda ..Hem Rusla hem karla hem açlıkla hem vebayla savaşarak şehit oldu..
Velhasıl kelam okuyun okutturun.. Kitapta en ufak edep ahlak kurallarına aykırılık belirtisi gösteren hiçbir şey yok. Gözüm kapalı gönlüm rahat bir şekilde şiddetle tavsiye ederim ..
Beyaz Hüznün hikayesi sarsın bizleri ..
ve son olarak AZİZ şehitlerimize ALLAH'TAN rahmet diliyorum. Ve çavuşum dediğin gibi Sarıkamış ve nice şehitleri UNUTMADIK UNUTMAYACAGİZ UNUTANİN KANİ KURUSUN !!!
1210 syf.
·
Not rated
(Bu oldukça uzun bir hikayedir.. Pardon, incelemedir. Hazır mısınız? :)
Durun!! Durun!!
Kalkmış olamaz tren…
Anlatacağım neden geç kaldığımı..
Yıldızlı gözlerimde neden bunca isin, yorgunluğun düştüğünü.. Bu pespaye halimi, bu yaralarımı, bırakın şu trenin kolunu tutacak mecali, tüm o yolları aşıp nasıl geldiğimi..
...
Trene bindim, Ülkeme
CESURLAR BİR KEZ,KORKAKLAR BİN KEZ ÖLÜR!
İncelemeye başlarken çok tedirgin olduğumu belirtmekte fayda görüyorum.Onurlu,şerefli,yurtsever,sorumluluk sahibi ve cesur bir gazetecinin,yazarın,en başta vicdanlı bir insanın,kendi tabiriyle ''sakıncalı piyade''nin kitabına,fikirlerine,söylemlerine ve gazeteciliğine dair büyük bir ciddiyetin ve emeğin olduğu bu paha biçilmez kitaba dair
80'lerde çocuk, 90'larda genç, 2000'lerde yetişkin biri olarak Deniz Poyraz'ın öykülerini hafızamı tazeleyerek, bazı şeyleri özlemle hatırlayarak, bazı şeylere hayıflanarak, ülkenin bugün geldiği duruma baktıkça çokça kızarak okudum. Ne zor zamanlardan geçmişiz. Hatta o zamanların umut tacirleri bugün geldiğimiz noktada meğer
