Varsam bir miktar da olsa hissettir,
Zira bilmek istemem yok olduğumu.
Unutmak istemem bu sonlu dünyada,
Sonsuz bir eylemin de yok olduğunu.
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
NabzımAhmet Taş · Hubatus Yayınları · 202242 okunma
Seninle yürümeyi özledim,
Baharda çiçek açmayı,
Yazda akşam üstü kokmayı
Ağaçlar yaprak dökerken usul usul sarılmayı
Kışın karda kayarken sana tutunmayı özledim.
Yüzümde gülümsemelerin en gerçeğini taşımayı özledim.
Kendim olmayı özledim.
Şarkılar söylemeyi, park gezmeyi
Gece oyunlar oynamayı,
Tonla derdin içinde salına salına yürümeyi özledim.
Denizi izlemek sensizken keyifsiz
İçtiğim suyun tadı çıkmaz oldu.
Nereye kaçsam kurtulamaz oldum kendimden.
Nereye kaçarsam kaçayım sana varma isteğimi silemedim içimden.
Tonla hatanın icinde dosdoğru duruyor gülüşmelerimiz,
Tüm ağlamalarımın içinde ışık gibi doğuyor güzel anılarımız.
Seni unutmak, senle olmaktan daha zormuş.
Seni unutmaya çalışmak, özlemekten daha ağırmış.
Baş ucumdan eksik olmazken sokak sokak seni aramak çok zormuş.
Hadi diyince görememe derdi içimde büyüdü,
Saçıma aklar düştü, sen düşmedin gönlümden.
Dilimden eksildi de adın, fikrimden çıkmadı zikrin.
Yanar oldu her yanım, kanar oldu sol yanım
Ben ölmedim de kalmadım da
Sen gidilmez bir yoldan dönmez oldun.
Unutmak kelimesi,undan çıkmış.Unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş.Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten öyle pat diye unutumazmışsın.Böyle yavaş yavaş gidermiş. Yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burunu, kulağı, sesini yavaş yavaş...Unuttuğun zamanda, o kişi olmazmış. Hatırlamazmışsın. Sonra unuttuğunu unuturmuşsun.
— Ben bunu hatırlamak istemezdim..
— Ben bunu unutmak istemezdim..
Yerlerimizi değiştirsek durum değişir mi acaba? Gene yakınmaz mıyız?
Ya yerlerimiz bizi değiştirirse..