Kar
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu'dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Ahmet Muhip Dıranas
tam bir yıl sonra yine uykunun tutmadığı bir gecede aklıma burda yazdıklarım geldi ve okumaya başladım..
ilk defa keşke şu an bi yıl önceki ben olsaydım dedim kendi kendime
bunca şeyi görmemiş olmayı çok dilerdim
uykumu kaçıran şeylerin çok sıradan şeyler olmasını çok dilerdim ve daha bi sürü şey dilerdim..
burda yazdıklarımı kim görür kim okur hiç bilmiyorum ama okunmak anlaşılmak ve belki de biraz olsun unutmak ve normal davranmak istiyorum.
uykusuzluk ve sonu olmayan belirsizlikler çok fazla yormaya başladı çünkü..
okuyamadığım kitaplar ,izleyemediğim diziler ,
dinleyemediğim müzikler, çalışmadığım derslerim, ve artık takip edemediğim her şey beni çok yoruyor..
kendimi bu kadar salmak ve ben olmamak çok yoruyor..
İmkansızdır asıl gerçek olan...
Hiç olmayacağını bile bile, olacakamış gibi hayal kurmaktır imkansız olan. İşte o zaman anlarsın gerçektir sevgin. Bir yanın sevinçten bahara dönerken, bir yanın da hüzünden güze döner. Sevinirsin çünkü ilk kez bu duyguyu tadarsın. Hüzünlenirsin çünkü imkansızdır. Ne yapacağını bilemezsin, gitmek istersin gidemezsin. Onu yaşamak istersin ama yaşayamazsın. İçin hep buruk kalır. Bitsin istersin, gitsin istersin. Hatta bazen unutmak için kitaplara sığınırsın. Ama her kitapta, her sayfa da, her satır da, her cümle de ve bazen her kelimede onu bulursun. Yine kendini kandırırsın. Yine başa dönersin. Her defasında Ordan da gitmek için çabaladığın yere daha da bağlanırsın. Artık hayatının bir parçası sanırsın yapamazsın gidemezsin kalırsın öyle yaşarsın acısını sonuna kadar, sevincini ise hak ettiğin kadar. Zordur alışmak ama bitmez sandığın herşeye alışır ve hatta hayatında onlara bir yer bile verirsin...🍃
Kimseyle kurtulma isteği raddesine
gelme. Doğru anda, yıpranmadan,
yıpratmadan geride bırakmayı bil. Sevgi
artar, sevgi azalır, sevgi bazen de biter.
Geride bırakmak, unutmak, görmek
dahi istememek anlamına gelmez.
Geride bırakmak bazen, "Seni seviyorum
ama bana iyi gelmiyorsun," diyebilecek
kadar dingin olabilmektir. Yaşadığın her
hatıra, tanıdığın her insan hayatına
biraz daha anlam kattı. Seni biraz daha
sen yaptı.
Kalbini yeni enerjilere açık
tut ve doğru anda, doğru insanlarla
yolunu ayırmayı öğren.
#kimeaitoldugunubilmyrm
