🌸Havva olmak, imanlı bir hava nefes gibi içimize çekmekle mümkün.
🌸 Havva olmak,evine muhabbet, eşine sükunet, evlatlarına merhamet yansıtmakla mümkündür.
🌸 Havva olmak,hatalardan ders çıkarıp unutmak ve her daim umutla yaşamakla mümkündür.
🌸 Havva olmak,her şart ve durumda eşinin yanında ve en büyük desteği vermekle mümkündür.
🌸 Havva olmak,imtihanlar ne kadar ağır olursa olsun yine de sabrı kuşanmakla mümkündür.
Muhammed Emin Yıldırım 🌿
.
22.06.24
Bazı günler vardır ki içimizdeki eksiklikleri tüm açıklığıyla gösterir bize. İnsan o boşluğun hep orada olacağını ve hiçbir zaman dolmayacağını hisseder. O günlerde yaşamak bile istemezsin. Uyku tutmaz, kafanın içindeki sesler susmaz, düşüncelerin ağır gelir, kalbindeki acı fiziksel bir acıya dönüşür ama yaşamak zorundasındır. En zoru da özlemektir. Bir daha gelmeyecek her anı özlersin bazen. Anılarda yaşamak istersin. Bir yerde okumuştum güzel anılar her hatırlandığında biraz daha silinirmiş hafızamızdan. Ben sırf bu yüzden hatırlamak istemiyorum geri gelmeyecek o güzel anıları. Unutmak istemediğim için hatırlayamıyorum. Korkuyorum, çok korkuyorum. Elimde bir tek onlar kaldı onlar da giderse nasıl tutunurum hayata diye düşünüyorum hep. Tutunmak da istemiyorum aslında. Çünkü anıların ışığı yetmiyor artık karanlığımı aydınlatmaya.
Her şey geçer, unutmak gibi bir lütuf bahşedilmiş insana ama geçmeyen şeyler de var, insanın kalbine bir kıymık olup batar, ara sıra yutkunamayışına sebep olur. İnsan tam da o ânlarda yaslanacak bir şey arar, sükut da yaslanılası bir yoldaştır.
İyi geceler +37
Dolunay ışığında, satır aralarında kaybolmak. Kendini bulup, bulunmuş olanı unutmak. Yükü ağır gelen omuzları duvara yaslamak. Ve yaşadığına şahit olmak. Evet, Yaşıyorum. Ve Evet, buna şahidim… 
Ya Tahammül Ya Sefer
Dolunay ışığında, satır aralarında kaybolmak. Kendini bulup, bulunmuş olanı unutmak. Yükü ağır gelen omuzları duvara yaslamak. Ve yaşadığına şahit olmak. Evet, Yaşıyorum. Ve Evet, buna şahidim… Ya Tahammül Ya Sefer
UNUTULMAYANLAR
Biliyorum, unutamayacaksın!
Ağır ağır geçecek mevsimler,
Bir bir ağıracak saçının telleri
Solacak albümde eski resimler.
Beni hatırladıkça için ürperecek,
Boşanan gözyaşlarını tutamıyacaksın. Boşuna zorlama kendini, sevdiğim; Biliyorum, unutamayacaksın.
Ve biliyorsun, ben de unutamayacağım, Eskimeyecek içimde sana ait ne varsa Şöhretmiş, servetmiş herşey geçiyor, inan Dostluklar ve sevgiler kalıyor, kalırsa. Sen benim gökyüzümdün, denizim, toprağımdın,
Şimdi bir hatıra olamazsın belirsiz, uzak Biliyorsun bazı şeyler vardır elimizde olmayan İşte öyle imkansız birşey seni unutmak.
Zannetme ki herşey bitti sevdiğim;
Birgün yeşerecek şu sararmış yapraklar. Ve bundan sonra kim severse dünyada; Seni ve beni hatırlayacaklar.
Ümit Yaşar Oğuzcan