Yalnız şair Cahit Zarifoğlu, öyle bir hâle gelmiştir ki kendi içinde bir şiir dili kurmuştur, der Erdem Beyazıt.
Zarifoğlu, gerçekten anlaşılması zor bir şair. Onu anlamak pek de kolay değildir.
Belki de bu yüzden hep Wagner dinledi durdu, anlaşılmadığı için hep anlaşılmayanları anlamaya çalıştı. Eğer Wagner bugün hâlâ yaşıyor olsaydı eminim çok da dinleyicisi olmazdı ama Zarifoğlu onu o zamanlar anladı sanki o da anlaşılmak ister gibiydi...
Cahit Zarifoğlu, gerçekten okunması ve anlaşılması gereken bir şairimiz, anılar defterinde buz dağının arkasına gizlenen unutulmuş bir kuru Gül'den olmasın, o hep buz dağının görünen ve bilinen yüzü olmalı...
Bizler Cahit Zarifoğlu okuyalım ki bir şeylerin farkına varalım, özümüzü bulalım, şiir okunmaya değer kızlar ve şiir okumaya layık erkekler olabilelim...
"Bir kalbiniz vardır onu tanıyınız.
Bir şehir kadar kalabalıktır bazıları
Bir dehliz kadar karanlıktır bazıları
Konuşurlar
İsterler
Susarlar..."