Latife
@unuturumkesin
21 reader point
Joined on October 2016
Şu anda okuduğu kitap
283 syf.
·
Not rated
·
Read in 598 days
Reader Follow Recommendations
"Yükseldiğimi sanırken bayır aşağı yuvarlanıyormuşum meğer. Evet, olan gerçekten de bu. Başkalarının gözünde yükselirken hayat ayaklarımın altından akıp gidiyormuş. Artık her şey sona erdi. Yalnızca ölüm kaldı. Fakat bütün bunların anlamı ne? Neden? Hayat bu kadar kötü ve anlamsız olamaz. Ve eğer hayat gerçekten bu kadar kötü ve anlamsızsa neden acı çekerek ölmeliyim? Bunların bir anlamı olmalı!”
Bütün bunlar yetmiyormuş gibi ölüm uçurumunun yanı başında, kendisini anlayan ve ona acıyan hiç kimsesi olmadan yalnız başına yaşamak zorundaydı.
Perişani-i gam menşuruna tuğra mıyım bilmem
Hayat kimsenin etrafında dönmez, herkesle beraber yürür.
...bugünden uzak, asıldığı yerde unutulmuş bir takvim gibi sadece geçmiş bir zamandınız.
Fakat sonuna doğru bu çılgınlık, tıpkı ellerinde parmaklarını yaka yaka tutmamaya çalıştıkları mum dipleri gibi sönüverdi . Ne olmuştu ? Yoksa kendisini bu kadar sevindiren ve eğlendiren şeylerden yarın sabaha veya daha uzak bir zamana hiç bir şey kalmayacağını ; parmaklarının kurduğu hulyanın, bütün hulyalarımız gibi, zamanla küçük, manasız ve kırık şeyler olacağını bu küçük, bu tecrübesiz ruh birdenbire anlamamış mıydı ?
Fakat sokağa çıkıp halkın içine karışınca ölüm peşimi bırakıyor sanıyorum. Kesif yaşanmış hayatın içinde fani ömür siliniyor, başka bir şey oluyor. Bilmem anlatabildim mi? Bir cami, bir kahve, bir pazar yeri , köprü başı, bir düğün alayı, hele her cinsinden musiki beni ölümden kurtarıyor gibi geliyor bana . . .
Cahilsin; okur, öğrenirsin . Gerisin; ilerlersin. Adam yok; yetiştirirsin, günün birinde meydana çıkıverir. Paran yok; kazanırsın. Her şeyin bir çaresi vardır . Fakat insan bozuldu mu, bunun çaresi yoktur.
Bu kadar yakınından geçen ölümün onu bir tarafından yıktığı her halinden anlaşılıyordu.
Onu beğenebileceği bir hale sokmak çarelerini aradı , ona müşterek hayatlarını bu perişanlıktan kurtaracak bir ufuk bulmaya çalıştı . Mademki aşkın kapısı onlara kapalıydı , o halde başka kapıları açmak lazımdı .