Modern üretim koşullarının hâkim olduğu toplumların tüm yaşamı devasa bir gösteri birikimi olarak görünür. Dolaysızca yaşanmış olan her şey yerini bir temsile bırakarak uzaklaşmıştır.
İnsanın hiperaktiviteyle, çalışma ve üretim histerisiyle tepki gösterdiği şey tam da çıplak, kökten geçici hale gelen yaşamdır. Günümüzdeki hızlanmanın da bu varlık eksikliğiyle çok fazla alakası var. Çalışma ve performans toplumu özgür bir toplum değildir. Yeni zorlamalar üretir. En nihayetinde efendi ve köle diyalektiği, her bir insan tekinin hem özgür hem de boş zamana sahip olduğu o topluma yol açmaz. Daha ziyade, efendinin kendisinin de bir çalışan köle haline geldiği bir topluma doğru götürür. Bu zorlanma toplumunda herkes kendi çalışma kampını yanında taşır. Bu çalışma kampının özelliği, kişinin aynı anda hem mahkum hem gardiyan, hem kurban hem fail olmasıdır. Böylelikle kişi kendi kendisini sömürür. Bu şekilde sömürü, tahakküm olmadan da mümkün hale gelir.
Ekonomik Bağımsızlığa Düşmanlık
Mustafa Kemal Atatürk sayesinde elde edilen askeri başarı Atatürk sonrası siyasi ve ekonomik alanda sürdürülemedi ve düşman intikamını ihanet eden asker, siyaset ve sermaye ortaklığı ile özelleştirmeler yapılarak intikam aldılar.
Biz durup dururken bu itirazı yapar hale gelmedik. Tarihin en büyük ulus ve
YEREL DİKTATÖRLÜĞÜN, KÜRESEL EGEMENLİĞE TESLİM OLUŞU...
27 Mayıs, Kemalizm'in NATO ile bütünleşme hareketidir. Bundan önce Kemalizm, açık ve gizli bir diktatörlüktü. Özellikle II. Dünya Savaşından sonraki modern Batı ile bütünleşme, ona teslim olma fırsatını bulamamıştı. Bu bütünleşme hareketine Kemalizm adına Demokratlar girişmiş, ama onlar da tam başarılı olamamış, Washington'dan yüz geri
