Her an
Farkındayım
Az az öldüğümün
Bilincindeyim doğan ayın
Eriyen karın akan suyun
Ve usul usul tükenen zamanın
Sayfa 139Kitabı okudu
Kara...
Çarpmış,
Paramparça etmiş,
Kara sütü, kara sevdayla seni...
Ve kara memelerinde dişlerin asi,
Karadır, upuzun yattığın gece,
Felek, ah ettirir, boynun kıl - ince...
Cihanlar, çocuklar, kuşlar içinde
Sızlar bir yerlerin
Bu şiire başladığımda nerde,
şimdi nerdeyim?
yaram vardı. bir de sözcükler
sonra vaat edilmiş topraklar gibi
sayfalar ve günler
ışık istiyordu yalnızlığım
Kötülükler imparatorluğunda bir tek şiir yazmayı biliyordum
İlerledikçe...Kaybolup gittin bu şiirin derinliklerinde
Aşk ve Acı usul usul eriyen bir kandil gibi söndü
daha şiir bitmeden. Karardı dizeler.
Aşk...Bitti. Soldu şiir.
Büyük bir şaşkınlık kaldı o fırtınalı günlerden
Sayfa 27Kitabı okudu
Seni sevdim,
Seni birdenbire değil usul usul sevdim. 'Uyandım bir sabah' gibi değil, Öyle değil nasıl yürür özsu dal uçlarına Ve gün ışığı sislerden düşsel ovalara... Seni sevdim... Artık tek mümkünüm sensin.
Gülten Akın
Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim
“Uyandım bir sabah” gibi değil, öyle değil
Nasıl yürür özsu dal uçlarına
Ve günışığı sislerden düşsel ovalara
Sayfa 84Kitabı okudu
Çıkmaz sokak...
Irvin D. Yalom: "Yaşam, birbirinin kopyası iki yokluğun, doğumdan önce ve ölümden sonra gelen iki karanlığın
arasında çakan bir kıvılcımdır."
......
Usul usul gözleri kapanıyordu,
Gözkapakları da çoktan düşmüştü zaten.
Ve gözlerinin içine kan gölü çökmüştü.
Amacı bu kan gölünün,
Acımasız manzarasını, örtme çabasıydı…
Yıllar mı yorgundu,
O mu yılları yormuştu,
Yoksa geçen yıllarla birlikte çok mu yorgundu?
Çok şey düşündü,
Çok şey konuştu…
Ama ne düşündükleri, ne de konuştukları,
Kendisini istediği yere getirememişti işte…
Düşündükleri de, konuştukları da
Çıkmaz bir sokaktan yürümek gibiydi.
Ve
Kıvılcımı vardı çıkmaz sokağın...
Nuh Karaaslan
Seni sevdim, seni birdenbire değil usul usul sevdim.
"Uyandım bir sabah" gibi değil, öyle değil
Nasıl yürür özsu dal uçlarına
Ve günışığı sislerden düşsel ovalara
...
Seni sevdim. Artık tek mümkünüm sensin
Sayfa 84 - Yapı Kredi yayınlarıKitabı okudu
"SÜKÛT SÛRETİNDE ÇOK KOYU DÜŞER SES"
bazı insanlar farklıdır. farklı bakar, farklı görür, farklı hisseder. kimselere benzemez, benzetilemez; kendine has ve klas bir duruşu vadır. herkes göğe bakarken, o, göğe bakaraktan usul usul içine doğru akar. konuşur, kopkoyu sesinde sükût sûretinde bir şiir gizlidir daima... sır bundan, güzellik bundan, aşk bundan nazil olur şüphesiz. yürüyünce arza ayak basmaz o; arz üstünde taşır onu ve gök büyük ihtişamıyla hazır ve müsellah emrine âmâde durur. bu, mübalağa yahut bir methiye değildir a dostlar; gördüğüm, duyduğum, bildiğim, hissettiğim ve dahi sevdiğim keşfedilmemiş bir gencinedir. günahı sevabından, sevabı günahından feyizlidir. melek değil, peri değil, insandır ve kerameti yoktur. binbir asır önce yaşıyor değil, anda hazır ve nazırdır. okuduğunu, bildiğini, sevdiğini, ruhunu bilmez iken; sadece bilmediğini bilir, cismini görür, sesini duyar ve ismini bilirsiniz. anlarsınız belki fakat, idrakı nazarınız aciz kalır bir süre sonra hudutta!.. yaklaşamazsınız o size yaklaşmadıkça. uzağın yakındaki ve yakının uzaklıktaki sırrı bilir. kapısına kabulü de reddi de hoştur, coşturur canı ve kalbe değer. dedim ya hani başta, kendine has ve klas bir duruşu vardır diye... ehli aşka zehri de deva gibi gelmesi bundandır! hasılı kelam: acizliği, küçüklüğü ve büyüklüğü dahi nevi şahsına münhasır bir şahsiyettir. rakik zerafeti, dakik bakışı ne hoştur ne hoş...
Çekilip sonra kabuğuna küskünlüğün
Kendime düşlerden sığınaklar kuruyorum
Kırık dökük izleri ile hayatın.
Usul sesli içe değen incecik
Bir şarkı büyütüyorum, ömrüme benzeyen…
Sabah kadar açık, akşam kadar acı
Rengi dört mevsimin uyumsuz karışımı
Acemi bir şarkı.
Umuda ve gerçeğe böyle katlanıyorum.
Sevgilim işte Eylül
Ve işte senin usul usul seğiren yüzün.
Zaman ki sonsuzdur
Bitmemiş şiirler gibidir.
Bazı hüzünleri
Bazı nehirleri tutup anlatmak gibidir
Biz ki zamanı tırnak içine alıp yaşadık
Bundan değil midir bizim aşkımızda
Sürekli bir akşam hüznü vardır.
İnsan usul usul ölmek için gelir dünyaya.
Başlar her gün biraz daha insan olmaya.
Ve ölürken usul usul ne tuhaf;
Âşık olur, kedi besler, isim verir eşyaya.
Ve güz geldi ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını yitiriyor. Usul usul insanın içini karartan bulutların seferi var göğün maviliğinde.
Şükrü Erbaş 🤍✨