Üşüyorum anne,bana sarılan hiçbir beden yok.Hiçbir yorgan içimdeki soğukluğu ısıtmıyor.Geçmiyor anne,ben kendimden geçtim ama hiçbir şey geçmedi benden.Bu dünyanın yükünü sırtlanamıyorum artık.Özür dilerim.Güçlü kadının güçsüz kızı olduğum için.Mürekkebim bitiyor anne sanırım kağıdım da.Anlatabilmişimdir umarım ve sen anlamışsındır umarım anne.
Aç kollarını,sarılmaya ihtiyacım var…
Gideceğim, dedi. Burada üşüyorum. Dünya ağır. İnsan korkunç. İnanacak gücüm kalmadı. Her şeye bulantıyla bakıyorum. Güzellik yıkıcı. Hiçbir inceliğe inanmıyorum. Bir sonsuz kum içinde, bir yıldız rüyasıyım.
Seni sevecektim. Söyleyemedim.
Gidince mi? Yalnızlık benden önce gidecek, biliyorum. Belki filizlenen bir taş... bir yerlerde.
Hepsi bu...
Yağmur yağıyor, iliklerime kadar üşüyorum. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Kar yağıyor. Ağarıyor çirkin yüzü merhametsiz sokakların. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Ben bu şehirde sensiz yaşayamam
Bilsen nasıl üşüyorum
Al şu ellerimi ısıt biraz
Ya da al götür bu soğukları
Bu yağmurları
Görmüyor musun, beni öldürecekler artık
Beni öldürecekler diyorum sana
Geçmiş gelecek bütün yıllarım
Bütün umutlarım senin olsun al
Beni bu karanlık denizlerde bırakma
Kapıldım hüsnüne sevdim mağruru
Şu kara bahtıma küsüyorum ben
Doluya dönüştü sevgi yağmuru
Hicranda yanıyor üşüyorum ben
Yar onulmaz yara açtı bağrıma
Bir gün olsun kulak vermez çağrıma
Derman bulamadım gönül ağrıma
Tükendi takatim düşüyorum ben
Kalbimde mühürdür aşkın izleri
Kurşundan beterdir yârin sözleri
Silenim olmadı nemli gözleri
Kendimde çağlayıp taşıyorum ben
Kahrım kaderime tebessüm ile
Sevda harmanında hissemdir çile
Anlatır özlemi yüreğim dile
Hasret yarasını kaşıyorum ben