Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Ben diyordu, insan değilim. Çünkü üşüyorum. Sizler üzerinizi hatıralarınız, aileleriniz, dostlarınız, mesleklerinizle örterken ben üşüyorum. Çünkü bunların hiçbirine sahip değilim.
Seni, anlatabilsem seni...
Yokluğun, cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...
Üşüyorum, bekliyorum donmayı.
Oysa sen olsaydın
Beraber yakardık sobayı.
Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır
Üşüyorum, kapama gözlerini...