DİNGİN BİR ÖFKEYLE
Utanç nice uzak bir duygudur ki
Görülmez bir kez olsun yüzünüzde
Onur eğreti bir giysidir
Durur dökülürcesine üstünüzde
Küçümsemek içinize oturmuş
Bir yılan zehri her sözünüzde
Gülmek yüzde kırışıklık korkusu
Hain bir parıltdır gözünüzde
Yalan ki döne döne düştüğünüz
Bir bataklıktır büyür özünüzde
Güneş bile mevsimlik bir modadır
O yaz yanığı uzak teninizde
Dünya yaşlı bir çocuktur horladığınız
Güler bir gün tüm acısıyla elimizde
Sayfa 67 - KırmızıkediKitabı okudu
Baskı altında tutulsan ve amansız bir güçle zorlansan bile, geri çekilmen utanç vericidir,doğanın seni yerleştirdiği yeri koru. Bunun kimin yeri olduğunu mu soruyorsun? Yiğidin yeri.
“Ben ise bir günahkâr olarak ölmüş olacağım. Eğer varsa, ötedünyada bir tek şey hissedeceğime eminim: Utanç.”
Bir kazanın verdiği utanç hissi, durumun ciddiyetiyle olduğu kadar, tanık olan insan sayısıyla da orantılıydı.
Sayfa 59 - İthakiKitabı okudu
Kendini, hiç bitmeyeceğini sandığı bir gösteriye gelmiş de, gösterinin bitmesi üzerine şaşkına dönen, panayır yerinden ayrılmağa bir türlü gönlü razı olmayan çocuklar gibi duyuyor ansızın. Bunu duyduğu için de utanç burguluyor içini. Çocuk olmadığını, olamayacağını düşünmeği gereksemesi bile ayıp. Hem yalnız şehirde değil, burada, bu anda bile ayıp.
Sayfa 62Kitabı okudu
“O gülümsemeyi yüzünden silmek için hayatındaki üzücü olayları düşünmeye çalıştı. Utanç verici davranışını, şimdiki güvensiz durumunu düşündü. Ama bu seferki gülümseme, o kadar kolay korkmuyordu. Haklarını bilen ve tahliye talebini reddeden bir kiracı gibi, oturup duruyordu orada.”
Sayfa 120 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
