Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Önemsiz Bir Kadın-Önemsiz Bir Adam
Muazzam bir piyes!
Wilde, eserinde dönemin ahlaki bunalımlarını ve çalkantılarını, kadın-erkek ilişkilerini, toplumun cinsiyete yönelik bakış açısını, aşk ve evlilik mevzusunu, zengin-yoksul arasındaki belirgin yargıları satirik bir anlayışla çarpıcı bir biçimde ele alıyor. Bununla birlikte kitabın en mühim konusu ahlak üzerine kurulu.
Dönemin
Yakıcı Sır, bir çocuğun gözünden yetişkin ilişkilerinin ne şekilde gözüktüğünü anlatan ve oldukça derin anlamlar barındıran bir kitap. Öyle ki bu kitapta kendinizi bazı noktalarda çocuğun yerine bazı noktalarda ise ilişkiyi yaşayan yetişkinlerin yerine koymaktan alamıyorsunuz. Her iki olasılıkta da kitap sizi empati yapmaya yönlendiriyor bana kalırsa. Doğru ve yanlışın zamana ve kişilere göre değişkenlik gösterebileceğini anlatan bu kitap, kişisel isteklerle toplumun bizlere yüklediği sıfatların ve buna bağlı görevlerin çatışmasına da değiniyor. Sonunda ise kazanan merhamet duygusu oluyor.
Çok sevdiğimiz, değer verdiğimiz ve gözümüzde yücelttiğimiz insanların da “hata” yapabileceğini gözler önüne seren eser, affetmenin ve affedilmenin ruhu hafifleten yanına da dikkat çekiyor. Bazen içinde sıkıştığımız durumların iyi veya kötü fark olmaksızın bir şekilde hayatın akışında sonuca ulaştığını bize hatırlatan nadir eserlerden biri, Yakıcı Sır.
Bu kitapta karakterler utanç, sevgi, aşk, kıskançlık, merhamet gibi duyguların karmaşasında adeta kayboluyor. Yazarın bize anlatmak istediği şey ise bana kalırsa, masumiyetin, özellikle de bir çocuğun masumiyetinin hiçbir kirli duygu ile kaybedilmemesi gerektiği.
Yirminci yüzyılın başlarında Amerika’ya göç eden Japon kadınların deneyimlerini ve hikâyelerini okumak ister misiniz? Başka bir şekilde sormam gerekirse; kadın, kimlik, göç, aidiyet ve toplumsal ayrımcılık gibi önemli temaları işleyen bir kitap okumak ister misiniz? Cevabınız evet ise, Amerikalı yazar Julia Otsuka’nın 2011 yılında yayımladığı “Tavan Arasındaki Buda” isimli yüz elli sayfalık eserine bir göz atmalısınız derim.
Julia Otsuka, 1900’lerin başında Japonya’dan Amerika’ya göç eden Japon kadınlarının hikâyelerini çok sesli bir anlatımla kaleme almış. Kitap, bu kadınların Amerika’ya gelirken taşıdıkları umutlarını, yaşadıkları hayal kırıklıklarını, karşılaştıkları zorlukları ve kimlik arayışlarını derinlemesine ele alıyor. Yazar, bu kadınların evliliklerini, çalışma koşullarını, topluma uyum sağlama çabalarını ve II. Dünya Savaşı sırasında maruz kaldıkları ayrımcılıkları birçok kadın karakterin perspektifinden sunuyor okuruna.
Kadınlar yaşadıkları tüm zorluklara rağmen ülkelerine geri dönemezler çünkü bu durum Japonya’da aileleri için büyük bir utanç kaynağı olur. :( Bu acı verici gerçeklik, kitabın derinliğini ve trajedisini arttırmaktadır.
Kadınların dünyasını anlamak için çok iyi bir kitap. Amerika-Japonya savaşında, Amerika’da İngilizce bilmeyen Japon kadınların, kendilerine yıllardır zulmeden kocalarına karşı duydukları şefkat beni derinden etkiledi . Bu kadınların hayatları, fedakarlıkları ve yaşadıkları zor koşullar, kitabı okuyan herkes için derin bir empati ve anlayış kaynağı olacağına inanıyorum.
Stefan Zweig psikolojiyi inanılmaz bir şekilde
çözümleyip bize yansıtmayı (özellikle bu kitabında)
başaran bir yazar. Kitabın konusundan kısaca
bahsedecek olursak; Irene, avukat eşi ve iki çocuğuyla
maddi manevi kaygı nedir bilmeyen bir kadındır. Bu
rahat hayattan sıkılması ile kendisini bir piyanistle yasak ilişki yaşarken bulur. Fakat piyanistin metresinin ona şantaj yapmasıyla korkmaya başlar. Artık sıkıldığı hayatı kaybetme tehlikesiyle karşı karşıyadır.
Irene'nin hissettiği gerilim, utanç, korku gibi duyguları
iliklerime kadar hissettiğimi, hatta okuyan herkesin
hissetmiş olduğunu rahatça söyleyebilirim. Ama
Fritz kitapta en beğendiğim karakter oldu. Avukat
olmasından dolayı yaklaşım şekli hem sert hem
yumuşak. Çocuklarına karşı adil, güven uyandırıcı ve
ilgili. Kezâ karısına karşı da hem şefkatli ve saygılı,
hem de otoriter ve sert bir duruşu var. Bu karakterden
bu kadar bahsetmemin sebebini sanırım kitabın
sonunda anlayıp, Fritz'in zekasına ve düşünme yapısına hayranlıkla bakacaksınız(benim gibi).
Ve bu kitabı her yaştan insanın okuması gerektiğini
düşündüğümü söylemeden edemeyeceğim. Zweigin
başyapıtlarından biri olan 'Korku', listelerinizde çürümeyi hak etmiyor..
·
Puan vermedi
Nikolay Gogol'ün "Müfettiş" (Rusça: "Revizor") adlı eseri, ilk kez 1836'da sahnelenmiş bir tiyatro oyunudur. Komedi türünde olan bu eser, Rus bürokrasisinin ve toplumsal yapısının eleştirisini yapar.
Oyun, küçük bir Rus kasabasında geçer. Kasabanın yöneticisi, kasabaya gizli bir müfettişin geleceği haberini alır. Bu haber, kasabadaki yetkililer arasında büyük bir paniğe yol açar. Kasabanın valisi ve diğer yetkililer, yolsuzlukları ve görevlerini kötüye kullanmaları nedeniyle müfettişin kendilerini cezalandırmasından korkarlar.
Tam bu sırada, kasabaya tesadüfen gelen ve sıradan bir memur olan Hlestakov, yanlışlıkla müfettiş sanılır. Hlestakov, kasaba yetkililerinin kendisine gösterdiği aşırı ilgi ve saygıyı fark eder ve durumu lehine çevirmeye karar verir. Kasaba yetkilileri, Hlestakov'a rüşvet vermeye ve ona iyi görünmeye çalışırken, Hlestakov bu durumdan faydalanarak zenginleşir.
Oyun, müfettişin gerçek kimliğinin ortaya çıkması ve kasaba yetkililerinin büyük bir utanç ve korku içine düşmesiyle sona erer.
"Müfettiş," bürokratik yolsuzluk, insan açgözlülüğü, sahtekarlık ve sosyal statü gibi temaları işler. Gogol, bu eserinde toplumsal ve ahlaki çöküşü hicveder ve insan doğasının zayıflıklarını ortaya koyar. Oyunun mizahi ve eleştirel tonu, Gogol'ün Rus toplumunu gözlemleme yeteneğini ve keskin kalemini gözler önüne serer.
Merhabalar yine derin bir nefes alarak başlamak istiyorum gerçekten çok severek okuduğum Kuklacı'ya
Kuklalar,sirkler, gölgeler beni hep huzursuz eder korkutur nedenini bilmem ama sırf adı bile çok çekti kitaba beni...
Buralarda içeriğini tam bilmiyorum diye kapaktan dem vuruyorum...
Kuklacı bir bacağını kendisi yapmış 32 dolaylarında bir
