Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Ege Eğerci
Ege Eğerci
@utoda
HÜ Ankara Devlet Konservatuvarı-Tiyatro
Kutsal(laşamayan) Bir Yolculuk Hikâyesi.
Bir kavuşma hikayesi olarak bestelemiş Beethoven aynı isimli besteyi. Aslında ne kadar aynı yerlerde dolaşıyor Tolstoy'un eserindeki cümleler de. Karakterimiz Pozdnişev de kavuşamıyor, ulaşamıyor, en önemlisi iletişemiyor. Bu hikâye, fiziken yan yana olup ruhen çok uzaklarda birlikte olmak zorunda kalanların hikâyesi.
Öncelikle eserde çok incelikli bir "evlilik" ve "cinsellik" teması var. Kitabın başlarında Pozdnişev'in sorguladığı sorulara cevap verirken buluyorsunuz kendinizi. Haklı veya haksız demeden bir "gerçek hayat" sunuyor önümüze. Daha sonrasında gittikçe artan bir ritimle belki de son yıllarda okuyacağınız en detaylı cinayeti hayal ediyorsunuz kafanızda.
Özellikle kadın ve erkeğin toplum içindeki yerini, tırnak içinde "evin içindeki görevlerini", bireyin toplum normlarına nasıl boyun eğdiğini sorularla gözler önüne getirirken bir yandan da işlenen cinayetin gerginliği ve korkutuculuğu, bununla kalmaksızın işlenen cinayetin neredeyse her detayıyla anlatılması, okuyucunun kitabı nefes almadan okumasına sebep oluyor.
Cinselliğin insan hayatını ergenlikten itibaren nasıl etkilediğini, evlilik içindeki cinsellik ile evlilik dışı cinsellik normlarının toplumları nasıl bir dünyaya sürüklediğini gözler önüne getiriyor.
Eseri bitirdikten sonra hemen Beethoven'ın eserini açıp incelemeyi yazmaya başladım ve farklı bir hissiyat bıraktı bende. Kesinlikle okumaya değer, ince bir kitap olmasına karşın içinde derin bir hissiyat var.
Huzurlu Yuvalarına Dönen Yorgunların Hikâyesi!
"Her zaman geçer; öğlen sıcağı akşam olur, gece olur ve acı çekenler, yorgunlar tatlı tatlı uyuyacakları huzurlu yuvalarına dönerler..."
İşte tam da böyle karakterler bu romanın karakterleri. Hepsi yorgun, hepsi birbirinden farklı hayat tecrübeleri sunuyor okura. Dönemin Rusya'sının gri görüntüsü altında renklenmeye çalışıyor roman karakterleri. Kimi başarıyor, kimi de hayatın sillesini yiyor. Okurken birçok düşünce çatışmalarının içinde olmak ve haklının veya haksızın objektifliğinin okura bırakılması (haklı veya haksız var mı bu da bir tartışma konusu)beni çok iyi hissettirdi.
Özellikle Bazarov karakterinin derinliği muazzam bir ayrıntı katıyor kitaba. Kitabın başlarındaki Pavel Petroviç-Bazarov fikir çatışması ders kitaplarına konulacak nitelikte.
Rus edebiyatının bu kült eserini herkesin okumasını tavsiye ediyorum.
Alıştığımız Her Şey Normal Midir?
İnanılmaz bir eser... Her hikayesi o kadar zekice ve o kadar ustaca tasarlanmış ki; her birinin ayrı bir rengi, ayrı bir tadı var. "Alıştığımız Her Şey Normal Midir?" Sorusundan yola çıkarak kurmuş bu dünyaları Ersin Karabulut...
Özellikle öykülerinde geçen toplum ve birey eleştirisi çok başarılı. Bu eleştiriler Ersin Karabulut'un çizimleriyle de birleşince ortaya kusursuz işler çıkmış.
Seçmek zor ama "Moruk" ve "Ali" en beğendiklerim oldu sanırım :) şiddetle tavsiye ederim, iyi okumalar.
Okur Takip Önerileri
"Ayşegül Yüksel'den Shakespeare dersi almayan insan Shakespeare'i daha hiç tanımamıştır." gibi bir cümle okumuştum bir yerde. Henüz daha ders alma fırsatım olmasa da hemen bu kitabına sarıldım. İyi ki de sarıldım.
Shakespeare'in bütün eserleri detaylı bir şekilde inceleniyor bu kitapta. İnceleniyor dediysem aklınıza sıkıcı bir anlatım gelmesin. Ayşegül Yüksel adeta sohbet ediyor sizinle her satırda. Oyunlarda hiç düşünmediğim yerlerden çok farklı fikirler elde ettim. Bu fikirlerin üstüne oyunları tekrar okudum. Tavsiyem sizin de öyle yapıp, kitabı sindire sindire bitirmeniz. Bittiğinde Shakespeare ile ilgili birçok fikriniz olacak. 10/10
Bu eserinde bize savaşın içinden sesleniyor Steinbeck. Savaş muhabiri olarak savaşta yaşanılan bütün ayrıntıları bize de aktarıyor.
Burda en önemli nokta ise bu anlatımı klasik bir "savaş" üslubuyla değil de, askerlerin her birinin gözünden anlatıyor. Milliyetçilik yapmadan, savaştaki her ulusun askerinin gözünden bir hikaye sunuyor bizlere. Kimi zaman harekâta hazırlanan Amerikan askerlerini görüyoruz,kimi zaman ise İtalyan askerlerinin birbiriyle ve diğer müttefiklerle olan selamlaşmasını gösteriyor. Savaşın her temasını, her zorluğunu ve her detayını ince bir şekilde işlemesi. Ayrıca Steincbeck; "Koca Tren Mulligan", "Alkolik Keçi" gibi karakterlerle de tanıştırıyor bizleri.
Okuması çok keyifli, kendinizi her sayfasında farklı bir durumun içinde bulacağınız bu eseri tavsiye ediyorum.
"Bir varmış bir yokmuş, eskiden bir savaş varmış."
