Kitap iki kısımdan oluşuyor:
-Toplama Kampı Deneyimleri
-Ana Hatlarıyla Logoterapi
Birinci bölüm yazarın toplama kampında yaşadıklarını ve gördüklerini anlattığı otobiyografik kısım. Sıkıcı, ruhsuz bir anlatımı olduğu için ve Müslümanlara yapılan eziyetleri düşündüğümden okuduklarımdan hiç etkilenmedim. Tabi bunda kampta yaşadıklarını ıstırap değil deneyim olarak kendini teselli etmesinin de yeri var.
İkinci bölüm ağır ve sürekli birbirini tekrarlayan kısımlardan oluşuyordu. Hatta bir alıntıyı 3 kez kullanmıştı. Üstünkörü geçilemeyecek psikolojik konularda kısa ve karışık bilgileri serpiştirmiş. Kafamda bilgi kirliliği oluşturdu. Bu konular uzun burada anlatılamaz diyip durdu zaten. Travmatik olaylar yaşayan kişileri bir sözüyle ayağa kaldırması gerçekten uzak, komik ve ütopikti :) Galiba Yahudi olduğu için elini nereye dokunsa şifa veriyordu! Kesinlikle din, dil, ırk vb. ayrımı yapmıyorum. Sadece Yahudilerin çektikleri acıları unutup günümüzde masum insanlara eziyet etmelerini sindiremiyorum.
Terimler ile dolu, psikolojiye ilgisi olmayanları özellikle sıkacak ve aşırı fazla abartılmış bir kitap.
