"Ey geceleri uyuyan gâfil! Ne güzel karşılıyorsun uykuyu böyle
Ölüm gelmeden daha sermişsin sen postu kabirlere"
Sayfa 62Kitabı okudu
Bazen, uykunun seni saran yavaş bir ölüm, hem tatlı hem de korkunç bir anestezi, canlı dokuların bir bölümünün mutlu ölümü olduğunu düşlüyorsun.
Sayfa 105 - EpubKitabı okudu
Gülşiir
Geceyarısı, karanlık bir bozkırda
Işıklar içinde akan bir tren kadar yalnızım
İçinde onca insan, içinde dünya...
Soluk soluğa, demirden bir ırmağa mahkum
Ve bilmeyen sonsuzluk nedir,
Haklı olan kim bu kargaşada?
Ateş ve su, yaşam ve ölüm, irin ve şiir
Ucu bucağı olmayan bu çığlığın
Ortasında nasıl barışılabilir?
Anlamak isterim, hangi
“Aşkın yüz yolunu bilirim ve her biri de sevileni pişman eder.”
