Bir asır olmuş mudur, ne zamandır uyuyorum..
farkında değilim, güneş hala yerinde mi?
şu astığım perdeler,
Her gece bir de geliyorum sevdiğim anlaştığımız gibi …
Bir gece ben senin göğsünde uyuyorum , sonra ki gece sen benim göğsümde …
Saçlarında dolaşırken ellerim , uyuyoruz her gece …
Sabah sana uyanıyorum, sevgine , ruhuna , gözlerine …
Seni seviyorum.
Yoğun ve yorgunum,
Kendime geç kalacak kadar.
Belli mi olur?!
Güneşin doğmadığı sabahlar da var.
Gecelerime sarılıp uyuyorum kendimden habersiz.
Kitabsever
Ben sana hasret, yaşıyorum güya,
Odamın her yerinde "ama"lar, "neden"ler dolaşıyor.
Şifadan yoksun bir derdin koynunda uyuyorum her gece,
Her gece yalnızlığımı sensizliğimle paylaşmaktayım.
Bir de hükümsüz kalan sevdamın yanı başındayım.
Yiyorum, içiyorum, uyuyorum, gezmeye çıkıyorum. Ama birden keyfim kaçıyor, bir boşluk duyuyorum...
Yiyorum, içiyorum, uyuyorum, gezmeye çıkıyorum. Ama birden keyfim kaçıyor, bir boşluk duyuyorum.
Kahve bağımlısı değilim ama uyumadan önce bı fincan Türk kahvesi beni o kadar rahatlatıyor ki mışıl mışıl uyuyorum,bir de kahve uyutmaz derler(yalan olduğunu ispatladım).😹
Aramıyorum gündüz şehrinin yolunu
Şüphesiz bir mezarın dibinde uyuyorum
İçimde bir cevher var ama korkudan
Bataklıkların dibinde saklıyorum
Şimdi okunmuş kitapları yeniden okuyorum. Şimdi bildik müzikleri yeniden dinliyorum. Yenmiş yemekleri yeniden yiyorum. Sevip yitirdiklerimi yeniden seviyorum. Şimdi uykusuzluğumu yeniden uyuyorum. Şimdi açlığımda yeniden acıkıyorum. Şimdi gittiğim kentlere yeniden gidiyorum. Şimdi havada uçuyor, raylarda, su yüzeylerinde, yaşama ve ölüme karşı duyduğum aynı umursamazlıkla dolaşıyorum. Tartışmaları biliyorum. Duyguları. Korkuları. Sözcükleri. Her dili anlıyorum. Anlıyor ama kavrayamıyorum.
Sayfa 48 - YKYKitabı okudu
