neden ağladığımı bilmiyorum, diyorsun.
çünkü bir şeyler değişiyor içinde.
kendini ikna etmiyor düştüğün boşluk.
bildiklerin başkalaşıyor.
gözlerinin önünde,
yabancılığı öğreniyorsun.
gece söndürür hayalet olmaya yetmeyenlerin ışığını.
güçlü olmaya benden daha çok ihtiyacın var.
çünkü haksız olduğunu,
kalbinin bir yerinde biliyorsun.
gündüzün kepenklerinde
duyduğun güven.
çelimsiz gölgelerin fısıldadığı,
küçük sırlarla büyüyorsun.
zamanın ve
aynanın önüne bırakılmış,
kısa bir mektup bu.
belki çok sonra anlayacaksın içindekileri.
ama şimdi okuyorsun.